İnsanlığın bittiği yer

Yunanistan Başbakanı Alexis Çipras, Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun davetlisi olarak Türkiye’ye geldi. İstanbul Rum Patrikhanesi’nde Patrik Bartholomeos’u ziyaret etti. Önceki akşam İstanbul’da Türkiye ve Yunanistan Milli Takımları arasındaki dostluk maçını izledi. İzmir-Selanik arasında bir feribot hattı, İstanbul-Selanik arasında hızlı tren projeleri gündemde.

İki komşu ülke ve halkın birbirlerine kenetlenmesi için onlarca başlık sıralayabilirim. Ben, yıllar önce Türkiye, Bulgaristan ve Yunanistan’ın Benelüks ülkeleri örneğinde olduğu gibi aralarında özel birlik kurmasını önermiştim. Yunanistan, Türkiye’nin Avrupa Birliği’ne katılımını samimi olarak destekliyor, bunu biliyorum; ancak ilerleme sağlanması için mutlaka Kıbrıs sorununda yapıcı gelişme olmalı.

Başbakan Ahmet Davutoğlu, Yunan Başbakanı ile düzenlediği ortak basın toplantısında dostluk ve işbirliği adına çok önemli açıklamalar yaptı. Sözlerinin altına imzamı atarım. Bu arada, yıllardır sözü verilen ve artık yılan hikâyesine dönen Heybeliada Ruhban Okulu’nun açılmasında herhangi bir şart aranmaksızın adım atılması gerektiğini düşünüyorum. Yunanistan Başbakanı Çipras da konuşmasında “Yunanlar, Türk halkına kardeşlik duyguları besleyen bir halktır” dedi. Çok güzel bir ifade.

Çünkü ben de aynı duyguları hisseden bir Türk vatandaşıyım. Bütün bu güzellikler ifade edilirken Türkiye-Yunanistan milli takımları arasında oynanan dostluk maçında yaşananlar ise kelimenin tam anlamıyla utanç vericiydi. Maçın oynandığı stadyum bir anda insanlığın bittiği yere dönüştü. Kalabalıktaki bir grup, maçın başında Yunan milli marşını ıslıkladı, aynı grup Fransa’daki terör saldırısında hayatını kaybedenler için yapılan saygı duruşunu da bağırarak protesto etti.

Daha önce Konya’da oynanan Türkiye-İzlanda maçının başında Ankara’da ölenler için yapılan saygı duruşu protesto edilmişti! Ölümden daha üzücü bir şey olabilir mi? Stadyumlarda bu olayları anmak için yapılan saygı duruşuna bile tahammül edemiyorlar. Akıl alır gibi değil. İstanbul’da oynanan bir dostluk maçıydı, adı üzerinde. Türkiye ile Yunanistan arasındaki dostluğa inanmıyorsanız, orada ne işiniz var?

İngiltere ile Fransa arasında oynanan maçta ise Wembley Stadyumu’nu dolduran bütün İngilizler bir ağızdan Fransa milli marşı “La Marseillaise”yi okudu. İngiltere ve Fransa arasında da rekabet ve tarihten kaynaklanan zorluklar var; ama kimse böyle bir acı üzerinden çirkinlik yapmaya girişmiyor.

Türkiye’de her ortamda saldırganlık/öfke inanılmaz boyutta. Fair play ruhunun hâkim olması gereken sportif aktivitelere bile nefret bulaştırıyoruz. Yıllardır belli kesimler maçlarda “Ölmeye, ölmeye geldik” diye tezahürat yapıyordu, bunlara gülüp geçilmemeliydi.

Milli takımın hocası Fatih Terim’in dile getirdiği gibi; bize ne olduğunu, nasıl bu hale geldiğimizi oturup düşünme vakti geldi. Hatta düşünmek için geç bile kalındı.