Giriş
Suriye’de Kürtlerin yaşadığı Kobane şehri IŞİD’in kuşatması altında direniyor. Bir yanda bölgede halkıyla Kuzey Irak- Suriye hattında faal silahlı Kürt grupları diğer tarafta ise IŞİD var. Silah ve teçhizat bakımından IŞİD çok daha avantajlı.
[[HAFTAYA]]
Tam da bu noktada Türkiye’nin pozisyonu çok önemli. Bölgede IŞİD’e karşı savaşan PYD’nin lideri Salih Müslim birkaç gün önce açıkça “Kobane düşerse vebali Türkiye’nin üzerine kalır” dedi. Salih Müslim haklı! Kobane’nin IŞİD’e direnebilmesinin tek bir yolu var: Türkiye’nin sınırı açıp bölgeye askeri ve lojistik teçhizat göndermesi ya da gönderilmesine izin vermesi.
Salih Müslim’ in açıklamasındaki en dikkat çekici nokta ise şuydu: “Türkiye müdahale etmiyor; bari en azından bize başkalarının yardım etmesine engel olmasın. Bir halk gözümüzün önünde öldürülüyor. Bunun barış sürecine de olumsuz yansıması olacaktır.”
Bölgede IŞİD’e karşı savaşan bir başka örgüt olan PKK, Türkiye sınırından 100 kadar militanı Kobane’ye göndermek istedi. Bu talep de diğerleri gibi reddedildi. Aslına bakarsanız Karayılan’ın “Çözüm süreci bitmiştir” açıklamasının temelinde de bu yatıyor. Karayılan, “Türk devleti rehineleri kurtarmak için IŞİD’le pazarlık yaptı. Kobane’nin düşmesine göz yumuyorlar. O yüzden sınırı açmıyorlar” diyor.
Velhasıl, Türkiye şu an için Kobane’de IŞİD’e karşı devam eden direnişe destek olmadığı gibi sınırını kapatarak başkalarının da destek olmasına izin vermiyor. Gerekçe: Sınır güvenliği! IŞİD’in vahşetinden kaçıp Türkiye sınırına gelen Kürt mülteci sayısı 200 bine yakın. Kaldı ki sınır güvenliği mi kaldı? Adamlar Irak’tan tank getirip Suriye’de savaşıyor!
Türkiye’nin, “IŞİD’e karşı savaşsın” diye bile olsa PKK’ya ‘yol verme’ girişiminin sonuçlarını hesap etmesi, temkinli davranması anlaşılır. Ancak Kobane düşerse Türkiye açısından sorun çok daha büyük! Birincisi, bir noktada daha IŞİD’le sınır komşusu olmak! İkincisi ve çok daha önemlisi ise bir halkın IŞİD tarafından gözümüzün önünde katledilmesine kayıtsız kalmanın ahlaki, vicdani ve insani vebalini taşıyacağız!
