Giriş
Tarih: 6 Ekim 2015
Radyospor’da sabah programını Barış Ertül diye biri sunuyor. Program akışı içinde bir görme engelli kardeşimiz canlı yayına bağlanarak, babası için bir adet akülü tekerlekli sandalye istiyor. Programın sunucusu Barış Ertül, Saran Holding’in engelliler sporu konusunda yaptıklarını uzun uzun anlattıktan sonra (burada yanlış bilgiler veriyor): “TESYEV’e falan başvurdunuz mu? Yavuz Kocaömer diye biri her yerde konuşuyor. Ama konuştuğunun 10 katı kadar da şikayet var” diyor. Araya görme engelli kardeşimiz giriyor, o yine devam ediyor: “Yavuz Kocaömer duysun işte, her yerde konuşuyor, şunu yap hiç ama onunla ilgili 100 katı eleştiri var. Ama o, bu işin Atatürk’ü gibi ortalıkta geziyor.” (Hakkımdaki şikayetler 2 dakika içinde 10 katından 100 katına çıkıyor ne hikmetse.) Programı sunan bu kişi, Yavuz Kocaömer’in engelliler konusunda neler yaptığını bilmeden, oradan buradan duydukları ile böyle ipe sapa gelmez laflar ediyor. Önce bir araştıracaksın; senin bağlı olduğun Saran Holding’e engelliler sporunu kim öğretti? Engellilerle ilgilenmenin ne olduğunu senin holdinginin başkanına ne zaman, nasıl ve kim anlattı?
[[HAFTAYA]]
17 senelik emek
Yavuz Kocaömer, engelliler ve engelliler sporu için 17 senedir çalışan, bu ülkenin en düzgün sivil toplum örgütlerinden birini kuran ve başkanlığını yapan, hayatını engellilere adamış biridir. Neymiş efendim bu kişi Ajansspor.com’un İcra Kurulu üyesiymiş, ben de Ajansspor’u eleştirmişim. Belli ki okuduğunu anlamamış. Her ne olursa olsun, adını ilk defa duyduğum bu kişi canlı yayındaki sözlerinden dolayı utanmalıdır. Acaba sorsak, bugüne kadar kendisi engelliler ve engelliler sporu için ne yapmıştır? Barış Ertül, önce bir araştır. Seni yolda görsem tanımam. 22 yıl yürüyüp oturamayan çok zeki bir ağabey ile yaşayan bu satırların yazarının engelli kişilere destek vermek için 17 yıldır harcadığı emeği ve cebinden verdiği maddi destekleri bilsen dudakların uçuklar, uykuların kaçar. Bu konudaki açıklamalarımız devam edecek.
Vefalı bir anne
Aşağıdaki maili Gül Erenköylü Yılmaz TESYEV’e yollamış. Sizlerle paylaşıyoruz...
‘Efe okuyup yazıyor’
“Bugün sizi telefon ile aradım, Efe Poyraz Yılmaz’ın bursunun bitmiş olduğunu öğrendim. Size garip gelebilir ama sevindim. Çünkü biliyorum ki Efe’nin bursunun bitmesiyle bir başka çocuğun annesi ya da babası benim 2 sene önce ağlayarak karşıladığım sevinçli haberi aldı sizden. Dilerim Allah’tan verdiğiniz her burs doğru kuzuya ulaşsın. Umarım ki her bursiyer çocuk, en az Efe Poyrazım kadar fayda görsün. Biz sizin verdiğiniz burs sayesinde derslerimizi yoğunlaştırabildik ve çok önemli olan okul öncesi 2 senemizi en verimli şekilde değerlendirdik. Efeniz (o artık sizin de evladınız) sayenizde okula başlamadan önce okuma yazmayı söktü, matematik derslerine başladı. Toplama yapabiliyor ve hayli de başarılı, çok da hızlı öğreniyor.
‘Yolunuz hep aydınlık olsun’
Konuşmaları, ifade edişi dil becerileri hayli çoğaldı. Artık istediği bir şey için benimle kavga bile edebiliyor. Ben kendi adıma anne olarak çok rahatım. Çünkü derslerimizi hiç aksatmadık, bizim için ayırmış olduğunuz bütçeyi doğru okulda, doğru eğitimci ile doğru şekilde kullandık. Hiçbir kuruşu ziyan olmadı sizi temin ederim. Sayenizde benim kuzum geçen hafta ilkokula başladı. Hem de özel alt sınıf bile değil, normal çocuklarla normal sınıfta. Öğretmeni, diğer arkadaşları ve tüm velilerden kabul, sevgi ve kucaklama gördük. Bu duruma gelmemizde tüm bağışçılarınızın, bütün çalışanlarınızın emeği ve hakkı var. Her birinize ayrı ayrı ne kadar teşekkür etsem azdır. Hakkınızı bize helal edin. Hakkınız bizde çok büyük. Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV) çalışanları, Allah bana da bir gün vakfınız için çalışabilmeyi, destek olabilmeyi nasip etsin inşallah. Biz sizleri çok sevdik. Siz en zor dönemimizde elimizden tuttunuz. Yolunuz hep aydınlık olsun. Dualarımız her zaman sizinle olacak. Ve her güzel gelişmeyi sevinçle sizlerle paylaşacağımdan emin olabilirsiniz. Sevgilerim, saygılarım ve tüm içtenliğimle...”
ÇENGELLİ PANO
‘Maddi, manevi sıkıntıdayım’
- Yüzde 70 engelliyim. Sara hastasıyım ve yürüme zorluğu çekiyorum. Diksiyon bozukluğu teşhisi konuldu, zor durumdayım. Ailem, cezaevine 700 kilometre uzakta ikamet ediyor ve ziyaretime gelemiyor. Babam inşaat işçisi, annem ev hanımı. Maddi, manevi sıkıntı çekiyorum. Değerli yardımseverlerden XXL garson kesim kışlık mont, XXL kazak, çorap, şapka, 43-44 numara bot, spor ayakkabı, 44 beden siyah keten pantolon rica ediyorum. Ferhat Işık M Tipi C.İ.K. B/5 Koğuşu İnebolu/Kastamonu
- İşlemediğim bir suçtan cezaevine girdim. Uzun bir süre de burada kalacağım. Gelenim, gidenim yok. Hayırseverlerin maddimanevi yardımını bekliyorum. Bu konuda duyarlı olan okurlarınıza şimdiden teşekkür ederim. XL eşofman, kapri ve tişört, 43 numara ayakkabı ve terlik ihtiyacım var. Hüseyin Özcan E Tipi Kapalı Cezaevi E/3 Koğuşu Nazilli/Aydın
‘Mektup bekliyorum’
- 8 yıldır özgürlüğüme engelliyim. 11 ay cezam kaldı. Bu esaret altında içerden ve dışarıdan dürüst, sıcakkanlı gerçek anlamda yalnızlığımı paylaşacak arkadaşların mektuplarını bekliyorum. Süleyman Demirel Açıkceza İnfaz Kurumu Burdur
- 39 yaşındayım. 6 yıldır cezaevindeyim. Yalnızlığımı paylaşacak, bana ışık olacak dostlara ve arkadaşlara ihtiyaç duyuyorum. Hukuki ve genel kültür konularında özgür yaşamdan ve cezaevinde bulunan kaderine mahkum olmuş, yazmak isteyen tüm arkadaşlardan mektup bekliyorum. Uğur Emreciksin 1 no’lu T Tipi Kapalı Cezaevi Müdürlüğü C-7 Koğuşu Tekirdağ
‘Bana hayat verin’
Başıma gelen talihsiz olaydan dolayı 10 yıldır cezaevindeyim. Burada kendimi eğitime ve bilgiye adadım. Ama maddi imkansızlıktan dolayı kitap temin etmekte zorlanıyorum. Bu nedenle hayırseverlerden kitap göndermelerini rica ediyorum. Kitap hayattır, lütfen bana hayat verin. Kadir Kocabaş M Tipi Kapalı Cezaevi B-7 Koğuşu/Karaman
