Giriş
Ne Papa’nın “Soykırım” demesi, ne ABD Başkanı’nın soykırım yerine “büyük felaket” şeklinde açıklama yapması, ne de Türkiye’nin topyekun inkar politikası, hiçbirisi 100 yıl önce bu topraklarda Ermenilere karşı yapılan haksızlık hakkında vicdani hesaplaşmamızın önüne geçmemeli.
24 Nisan 2015 ister “Büyük Felaket”deyin, ister “Tehcir”, ister “Kıyım”, ister “Soykırım” ne derseniz deyin, büyük bir trajedinin 100’üncü yılıdır.
100 yıldır bu konuda vicdanı, insani ve ahlaki bir hesaplaşma yapılamadığı için bu yıl 24 Nisan’a doğru soykırım tartışması artık uluslararası siyasi boyut kazandı.
Papa Francis, “Son yüzyılda insanlık üç büyük trajedi yaşamıştır. Bunların ilki, genel olarak 20. yüzyılın ilk soykırımı olarak görülen ve Ermeni halkına karşı yapılmış olandır” dedi.
Türkiye tam bir şok içinde.
Şimdi sırada Avrupa Parlamentosu var.
Avrupa Parlamentosu (AP) bugün ‘Ermeni Soykırımı’nı tüm Avrupa Birliği (AB) üyesi ülkelerin tanımasına ilişkin tasarıyı oylayacak. AP Başkan Yardımcısı Antonio Tajani, “Biz şimdiki değil, 100 yıl önceki Türkiye'yi cezalandırıyoruz.” diyor.
Vicdani hesaplaşma
Onlar bunu hangi siyasi hesaplarla yaparlarsa yapsınlar bizi ilgilendiren vicdani ve insani duruşumuzdur.
AP Başkan Yardımcısı Antonio Tajani, istediği kadar “Biz şimdiki değil, 100 yıl önceki Türkiye'yi cezalandırıyoruz.” desin. AP, 100 yıl önceki Türkiye’yi değil, bugün bu ülkedeki yaşayanları cezalandırıyor.
Ben, bizler Ermenilere karşı işlenen suçun acısını yaşayanlar olarak Osmanlı devletinin, Osmanlı siyaset adamlarının, Almanlarla birlikte işlediği bu büyük suçun ortağı değiliz.
Kutsal kitap İncil’de yazar; “Oğul, babasının suçundan sorumlu tutulamaz.”
Bu ülkedeki milyonlarca insan beraber yaşadığımız Ermenilere karşı işlenen suçun tarafı olamayız. O suç devlet tarafından Ermeni vatandaşlarına karşı işlenmiştir.
Evet hem Papa’nın açıklaması hem de AP’nin tasarısı siyasidir ama arınma için vicdani hesaplaşma sorumluluğu da bu ülkeye, hepimize düşer.
