Giriş
Seçim sonrasında ortada çok fazla senaryo var, ihtimallerin sayısı da az değil. Bu durum doğal olarak kafa karışıklığına yol açtı. Kısa bir özet yapayım: 7 Haziran seçimleri hiç bir partiye tek başına iktidar olma imkânı vermedi.
[[HAFTAYA]]
Bu sebeple ya partiler bir araya gelip koalisyon hükümeti kuracak ya da tekrar seçime gidilecek. Bu kadar kısa süre içinde milletin önüne yeniden sandık konulması sıkıntılı bir seçenek.
Seçmenlerin buna tepki göstermesi ve yine tek bir partiyi öne çıkarmaması ihtimali var. Yeniden seçim yapılabilir, fakat partiler şu aşamada bu belirsizlik üzerinde fazla durmak istemiyor.
Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın koalisyon formüllerine sıcak bakmadığı ve doğrudan erken seçime gidilmesini istediği doğru değil. Erdoğan, AK Parti’nin CHP veya MHP ile hükümet kurmayı denemesine yeşil ışık yaktı.
Hatta izlenimim, bu konuda kolaylaştırıcı bir rol üstlenmeye hazır olduğu yönünde. Şu ana kadar fazla iletişim yapmayan Başbakan Ahmet Davutoğlu zamanının büyük bölümünü parti içi istişarelere ayırdı.
Hem meclis başkanı adayının kim olacağını hem de koalisyon partnerini belirlemeye çalışıyor. Bence Davutoğlu da erken seçim görüşüne sıcak bakmıyor. “Partiler arasında temas var mı?” derseniz “evet” diyebilirim.
Ancak bu görüşmeler gayriresmi ve biraz da düşük profilli olarak yürütülüyor. Biraz basın üzerinden paylaşılan görüşler, biraz da siyasetteki ağabeyler aracılığıyla taşınan fikirler var.
HDP’nin meclis başkanı adayı Dengir Mir Mehmet Fırat oldu. MHP’nin adayı Ekmeleddin İhsanoğlu. AK Parti’de Nabi Avcı, İsmet Yılmaz ve Volkan Vural’ın isimleri geçiyor.
Cumhuriyet Halk Partisi’nin Deniz Baykal’ı TBMM başkanlığına önermesi bence yerinde karar. Baykal, o makamı rahatlıkla doldurabilecek deneyim ve bilgiye sahip.
Hatta kritik zamanlarda çok önemli katkı sağlayabilir. Baykal’ın adaylığına parti içinden itirazlar var, bu nedenle oylamada destek vermeyebilirler; fakat bu isimler belirleyici sayıda değil.
Baykal-Erdoğan görüşmesi ve sonrasındaki süreçten rahatsızlık duyuyor olmasına rağmen Kılıçdaroğlu da Baykal’ın seçilmesi için elinden geleni yapacaktır.
“Koalisyon seçeneklerinden hangisi öne geçti?” diye sorarsanız AK Parti-MHP ittifakını destekleyenlerin sayısı az değil. Partide bakanlık koltuğunda oturan bazı önemli isimler de bu fikre yakın.
Daha önce de yazmıştım, AK Parti-CHP koalisyonuna daha çok şans veriyorum. Mantıklı olan da bu formül bence. Dış politikada, ekonomide, insan hakları alanında kritik adımları atmak bu birliktelikte daha kolay olur.
Çözüm süreci de ileriye taşınabilir. Uzun süredir el atılamayan Alevi açılımı hayata geçirilebilir, AB reformları canlandırılabilir, Suriye, Irak, Mısır ve İsrail konusunda Ankara’yı rahatlatabilecek bazı girişimler yapılabilir.
Sadece bu sıraladığım başlıklar bile AK Parti-CHP koalisyonunu desteklemeye yeter.
