Giriş
Tecavüz olayları çok mu çoğaldı, yoksa eskiden de bu kadar vardı ama biz mi duymuyorduk? Kadına dayak ve cinayetler de öyle... Yolsuzluklar da öyle. Soygunlar da öyle. Yeni yeni mi çoğalıyor, yoksa hep mi vardı?
İlk Banka Soygunu’nu hatırlıyorum. 1961... Öf, ne efsaneydi o... Zehir gibi araba kullanan soyguncuyu yakalamak için bütün polis teşkilatı seferber olmuştu. O soyguncu halkın da sempatisini kazanmıştı. Yakalanmasını kimse istemiyordu. Sonunda bir ihbarla yakalandı, mahkûm oldu, 18 yıl yattı. İsmini vermiyorum. Çünkü hâlâ yaşıyor... Ve de iş güç sahibi.
Hatırlarsınız, 80’li yıllarda bir kayıp kız Ayla vardı. Bütün Türkiye onunla meşguldü. Bunlar tek tük vakalar. Şimdi ise hergün kayıp çocuklar, kaçırılmış çocuklar, neler neler. Medya sayesinde mi öğreniyoruz, yoksa hep mi vardı, bilmiyorum.
Sarıyer Canavarı... Adam, kaç kişiyi doğramış, çuvala mı doldurmuştu ne? 70’li yıllar. Şimdi ise her çöp bidonunun içinden cansız bedenler çıkıyor... Acaba hep mi böyleydik, yoksa şimdi haberciliğimiz mi çok ilerledi?
Bu kadar öfkeli bir millet, cebinde silah taşır mı? Her gün kadın öldürülüyor, anladık. E erkek öldürülmüyor mu? İstatistik tutmaktan yorulmadık mı? - Ya yolsuzluklar. Allahaşkına... Hep mi vardı, yoksa ahlakımız yeni mi bozuldu? Acaba diyorum genlerimizi iyi mi incelemek lazım?
