Son kale

Türk futbolu berbat bir sezonu geride bıraktı. Kulüplerimizin Kapıkule’den öteye yine esamesi okunmadı. Sahada şiddet, küfür, nefret... Ne ararsan vardı ama futbol yoktu. Sahada futbol olmayınca tribünlerde de seyirci yoktu.

Milli Takım son anda büyük bir şans eseri katıldığı Avrupa Şampiyonası’ndan tek galibiyetle döndü. Milli Takım’ın futbolundan Burak Yılmaz’ın alamadığı prim, Fatih Hoca’nın maaşı, Ozan’ın saçı, Emre’nin Modriç’le çektirdiği fotoğraf konuşuldu.

Aslına bakarsanız Türkiye’deki maçlara bakınca Türk hakemlerinin durumu da çok parlak sayılmaz. Bir kişi hariç: Cüneyt Çakır. Tutulacak yeri kalmayan Türk futbolunun tek yüz akıdır bu adam. Ne mutlu bize ki Avrupa’nın en büyük futbol organizasyonlarının aranan hakemi bizden biri. Fransa’daki Avrupa Şampiyonası’nda elimizde kalan tek yerli markamız Cüneyt Hoca.

Beşiktaşlılara, Fenerbahçelilere, Galatasaraylılara sorsan sana öyle bir Cüneyt Çakır anlatırlar ki evinden içeri sokmazsın! Çakır, Avrupa Şampiyonası’nda da başarılı bir performans sergiledi. Ama Türkiye’de herkes “Onu da milli takımla gönderirler” diyordu. Gel gör ki her zamanki gibi senin bilemediğin kıymeti, veremediğin değeri Avrupalı biliyor da veriyor da. Cüneyt Çakır iki gün sonra turnuvanın erken finali sayılan İtalya-İspanya maçını yönetecek. Avrupa Şampiyonası’nda ne futbolcusu, ne hocası ne de taraftarı kalmış bir ülkenin tek temsilcisi o...

Demem o ki iyi şeyler de oluyor Türk futbolunda... İş o ki; o iyi şeyleri yitirmeden kıymetini bilelim. Gelin Türk futbolunun dünyadaki son kalesini hep birlikte ayakta tutalım. Yolun da, şansın da açık olsun Cüneyt Hoca.