Giriş
Muhalefetin cumhurbaşkanı adayı Ekmeleddin İhsanoğlu dün ilk kez basın mensuplarının karşısına çıktı. Seçim bildirgesini açıkladı, kampanyada kullanılacak görselleri paylaştı ve sloganlarını tanıttı. İhsanoğlu’nun sözlerine dua ile başlaması, Türkiye’de parti farkı olmaksızın, siyasetin din eksenli gelişmeye başladığını gösteriyor. Dualar ve dini referanslar muhafazakâr toplumun doğal beklentisi olarak kabul ediliyor.
[[HAFTAYA]]
İhsanoğlu’nun takdim toplantısı içerik ve sunum açısından çok daha iyi olabilirdi. Recep Tayyip Erdoğan gibi güçlü ve iddialı adaya karşı içinde sürprizler barındıran heyecan verici bir çalışma yapılmalıydı. Mesajlar klasik, heyecansızdı. Logo ve grafikler basit, salonun ses sistemi kötüydü. İhsanoğlu için üretilen “Ekmek için Ekmeleddin” sloganı yakın tarihimizin en başarısız sloganı olarak tarihe geçmeye aday. Bu slogan İhsanoğlu’nun tarzı ve söylemleriyle örtüşmüyor. Türkiye’nin bugünü ile de bağ kurulması imkânsız. AK Parti, çiftçi ve köylüye, şehre geçerek modernleşme vaat ediyor. İhsanoğlu’nun buğday tarlası görünümündeki Türkiye haritası ve ekmek sloganı ise insanların en basit makinelerle bile tanışmadıkları ilkçağ günlerine uzanıyor. Erdoğan’ın 2023 vizyonu olarak ortaya koyduğu ve bir bölümü gerçekleştirilmiş mesajlarının yanında İhsanoğlu için hazırlanan sunum çok sönük kaldı. Ekmek ve tarım gibi başlıkları küçümsemiyorum, ancak bunlar kampanyanın belki 25. maddesinde yer alabilecek şeyler. Bunu ancak milli geliri 2 bin dolarlık bir ekonomide yapabilirsiniz. 1 trilyon doları geçen ve 10 bin doların üzerindeki milli gelirini daha yukarı taşımak isteyen insanlara ekmek vaat etmek, eksik ve fazla mütevazı bir duruştur. Siyasette mütevazılık da bir yere kadardır. İnsansız uçak ve otomobillerin, tablet bilgisayar, akıllı ev eşyalarının kullanıldığı bir dönemde siyasal iletişim de çağa uygun olmalı. Ekmeleddin İhsanoğlu, zarif ve yumuşak bir insan. Entelektüel birikimi yüksek, barışçıl. Dün de sakin ve ılımlı üslup kullandı, her kesimden gazeteciden soru aldı. Kutuplaşmanın sona ermesi için çalışacağını söylemesi de olumluydu. Sunumunun yeterince etkili olmamasının nedeni belki cumhurbaşkanı takviminin getirdiği zaman darlığıdır. Ancak MHP ve CHP gibi iki köklü partinin desteği bu aşamada devreye girmeliydi. CHP lideri Kemal Kılıçdaroğlu ve MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin siyasal iletişim konusunda en iyi isimlerini seferber etmesi gerekirdi ama bunu yapmadıkları anlaşılıyor. İhsanoğlu’nun bendeki izlenimi şu: Seçilebilirse parlamenter sistemin protokoler cumhurbaşkanları gibi davranacak. Belki Ahmet Necdet Sezer gibi değil ama Abdullah Gül’e daha yakın performans ortaya koymaya çalışacak. AK Parti ile çatışmayacak, muhafazakârlar kadar farklı toplum kesimleriyle de uyumlu bir cumhurbaşkanlığı yapmaya özen gösterecek.
