Tayyip Erdoğan neden yenilmiyor?

Seçimlerin sonuçlarını önce sindirip sonra analiz etmek için hindi gibi düşünüp duruyorum. İçimdeki yenilmişlik hissini atlatabilmek çok zor. Kısaca netleştirelim; Türkiye üçe bölündü: Kürtler konusunda tartışma yok. Bölgelerine hakimler ve genişletiyorlar. AKP’nin elinden il aldılar, kazandıkları yerlerde de yüzde 50’nin üzerinde götürüyorlar. Sıra özerklik ilan etmelerinde. Hakkari’de seçtikleri başta olmak üzere, kadın adaylar konusundaki hassasiyetlerini kutluyorum.

Tayyip Erdoğan ve biz!

Mardin’de Ahmet Türk’ün başarısını da. Urfa’da Baydemir harcandı, orada dini hassasiyetler, milli hassasiyetlerden fazla. Geriye kalıyor Tayyip Erdoğan ve biz. Tayyip Bey ve ailesi, Yeni Osmanlılar olarak balkonda göründüklerinde daha Ankara ve İstanbul netleşmemişti bile. Ama onlar emindi. Tayyip Bey, yanında paraları erittirdiği tape şöhreti oğlu Bilal’in yenmiş pehlivan gibi elini kaldırırken bize şunu söylüyordu: Tapeleriniz, videolarınız, dalga geçmeleriniz, CHP-MHP bir olup karşıma geçmeniz, benim seçmenime vız gelir tırıs gider! İşte yine beni seçtiler, bizi! Üstelik de benim bile düşünmediğim kadar yüksek bir oyla!

[[HAFTAYA]]

Değişen bir şey yok aslında

Seçim sonuçlarının işaretlendiği Türkiye haritasına baktığınız zaman görüntü net; kıyılar ve Trakya CHP, iç kesimler AKP. Zaten kimse de İç Anadolu’dan bir CHP patlaması beklemiyordu, hedef Ankara ve İstanbul’da varlık gösterebilmekti. Birer küçük Avrupa ülkesi büyüklüğündeki bu iki ilde ilçeler önem kazanıyor. Orada ayrışma var. Neredeyse gettolar oluşacak. Çankaya- Kadıköy CHP’ninse, Keçiören- Sultanbeyli AKP’nin. Ayrışmalar bu kadar kesinse CHP hangi akla hizmet oylarını arttırabileceğini düşündü?

AKP seçmeni yolsuzluğa mı kızacaktı, cemaaate sert çıkıldı diye mi, dersaneler kapatılıyor diye mi? Bunların hiç biri oylarını değiştirmeye yetmedi. Onlar kendilerine benzeyen, kendi yaşam biçimlerine uygun, karısı kızı kendisininki gibi, üstelik sosyal yardımları çok, cebine para koyan bu lider ve partiden memnun, onu seviyor, onun dediğine inanıyor. Evinde para saklıyormuş? Onu Robin Hood gibi görüyor: Hırsız ama zenginden alıp ona verecek. Sesi kısıldı, biz güldük, onlar ağladı! Medyada baskı varmış, zaten pek okuduğu yok. Yaşam biçimi? Zaten o öyle yaşıyor. Senin bile bayılmadığın halde kerhen oy verdiğin CHP’ye, AKP’den vazgeçip o niye versin? Mansur Yavaş’a verdi, orada da oyları çaldılar! Recep İvedik 12 senedir en çok izlenen Türk filmi olmuş, tıpkı 12 senedir başımızda olan Recep Tayyip gibi.

*

BDP’nin kadınları kıskandırdı!

CHP’ye yalvarıp da yaptıramadığımızı BDP yaptı. Önderlik istedi böyle oldu herhalde ama biri büyükşehir olmak üzere 32 kadın belediye başkan adayı gösterildi. Orada gösterdin mi seçiliyor. Başta Diyarbakır Büyükşehir Belediye Başkan adayı, Diyarbakır milletvekili ve BDP Eş Genel Başkanı Gülten Kışanak olmak üzere Hakkari’de Dilek Hatipoğlu ve 18 ilçede kadınlar belediye başkanı seçildi! Üstelik Lice’de ön seçimle gelen Rezzan Zuğurlu da seçilen en genç kadın başkan oldu. Adalar’da tümü kadınlardan oluşan liste başarılı olamadı ama kendi bölgelerinde kendi yöntemleriyle kadını iktidara taşımayı becerip feodal ilişkilerin kırılmaya başladığını da gösterdiler mi? BDP’nin kadınlarından, şimdi töre kaynaklı kadına yönelik şiddet ve baskıyı da çözmelerini bekliyoruz, Dilek Hatipoğlu çöp toplayıp kaldırım yapmak yetmez!

*

Sivil toplum öğrenerek kazandı

Bu seçimin galibi zaten başımızda olan yenilmez Recep Tayyip değildir. Haftalardır tekrarladığım iddiam geçerli: Mizah konusu olan bir liderin yönetimi zaafa düşer, daha da sertleşir ve sona gider. Bu seçimin galibi, Gezi sürecinde elini taşın altına koymaya karar veren sivil toplumdur. Çok kısa bir sürede örgütlendiler, 27 bin kişi oldular, oy vermeye ve oylara sahip çıkmaya çağırdılar. Sabahlara kadar uyumadılar, oyların başında beklediler, sayımı denetlediler. O sayede ilçeler, iller gidip geliyor. Onlar sürecin içinde örgütlenmeyi öğrendiler. Sabahın beşinde hâlâ sayılmamış oylar, teslim edilmemiş torbalar, her çağrıya koşan aç susuz ve yol parası bile olmayan kahramanlar... Önümüzde cumhurbaşkanlığı seçimi var, muhtemelen bu gazla erken genel seçimle birlikte olur. Sadece İstanbul değil, bütün Türkiye’de örgütlenmek için yeterli bir süre. Önce oylara, sonra ülkemize sahip çıkıyoruz. Kıyılardan denize düşmemek için!