Türkiye bilimde çok geri kaldı

Türkiye televizyonlarının en uzun soluklu ve başarılı haber/tartışma programlarından Genç Bakış’taydık. Milliyet Gazetesi yazarı olan Abbas Güçlü’nün sunumuyla ekrana gelen program bir Kanal D klasiği olarak neredeyse 15 yıldır yayında.

Bu kez Hürriyet Gazetesi Ankara Temsilcisi Deniz Zeyrek’le birlikte gençlerin sorularını yanıtladık.

[[HAFTAYA]]

Arel Üniversitesi’nden Burak Camcıoğlu, Gelişim’den Hande Camcıoğlu, Süleyman Şah Üniversitesi’nden Fatih Özkan ve Marmara Üniversitesi’nden Oğuz Şenkal isimli öğrenciler de yayındaydı. Genç Bakış’a önceki yıllarda da katılmıştım.

Geçen zaman içinde şunu fark ediyorum: Gençler artık katı ideolojik gözlükler yerine daha rasyonel bir bakış geliştirmişler. Birbirlerini daha iyi dinliyorlar. Abartılı önyargılarla hareket etmiyorlar. Önceki yıllarda çok yoğun hissedilen AB ve ABD karşıtlığı, komplo teorilerine bağımlılık ve aşırı kuşkuculuk hali belli ölçüde dağılmış. Bunların yerini eğitim, bilim talepleri almış. Üniversiteliler artık kendilerini geliştirmek, ailelerine yararlı olabilmek ve öne geçebilmek için çok çalışmak gerektiğinin farkında. Yaklaşmakta olan seçimlere ve siyaset kurumuna ciddi eleştirileri var. Hatta büyük oranda umutları kaybolmuş.

TBMM’ye gidenler arasında çok az genç olmasından şikayetçiler. Adaylık sürecinde geniş kitlelerin sorunlarını çözme vaadinde bulunanların da bir kez seçildikten sonra bu konuları unuttuklarını söylüyorlar. Eleştirilerinde haklılar. Avusturya ve İsveç gibi nüfusu hayli yaşlı olan iki ülke... Avusturya’da Dışişleri Bakanı, İsveç’te ise Sağlık Bakanı çok genç isimler arasından seçildi. Çok da başarılılar.

İspanya’da savunma bakanlığı koltuğunda bir kadın oturuyordu. Hatta karnı burnundayken askerleri denetlemeye çıkmıştı. Fransa hükümetinde çok genç isimler var. Yunanistan Başbakanı Aleksis Çipras 41 yaşında. İspanya’da geçen sene kurulan Podemos hareketinin lideri Pablo Iglesias da çok genç. Apple, Microsoft, Samsung, Google gibi şirketler ekonomik büyüklük olarak Türkiye’nin hayli üzerine geçmiş durumda. Bu şirketlerin tamamı üniversitelerin özgürlükçü ortamında gelişen parlak gençler tarafından kuruldu.

Yaş ortalaması 30 olan Türkiye’de gençlere verilen önem sadece lafta. 200 dolayında üniversitemiz var, tel tel dökülüyorlar. Dünya sıralamalarında ilk 100’de, ilk 200’de yokuz. Boğaziçi, İTÜ, ODTÜ, Koç Üniversitesi ve Sabancı Üniversitesi gibi saygın kurumlarımız bile ancak belli disiplinlerde öne çıkabiliyor. Türkiye’nin bugünkü gelişme modeliyle 2023’teki hedeflerini tutturması olanaksız. Eğitim ve bilimde derin uykudan uyanıp bugün devrim niteliğinde adımlar atsak en iyi ihtimalle 15 sene sonucunu alırız. Durumumuz bu kadar iç karartıcı.