A. Yavuz Kocaömer Yeni yıldan beklentilerimiz
HABERİ PAYLAŞ

Yeni yıldan beklentilerimiz

Öncelikle umudumuz Rio 2016 Paralimpik Oyunları’na, Londra Paralimpik Oyunları’ndan daha fazla sporcu ile katılabilmek. Yani 67’yi geçebilmek. Bunun için önümüzdeki 3-4 ay özellikle Bedensel Engelliler Spor Federasyonu ve Görme Engelliler Spor Federasyonu’na bağlı sporcu gençlerimize ve antrenörlerimize şans diliyoruz. Paralimpik Oyunları bittikten sonra yeniden yapılacak Engelli Spor Federasyonlarındaki seçimleri izleyerek 2020 Tokyo Paralimpik Oyunları’na kadarki süreyi değerlendirmeye çalışacağız.

Gençlik ve Spor Bakanlığı’na...


Bir diğer beklentimiz ise yeni yılda Gençlik ve Spor Bakanlığı ve Spor Genel Müdürlüğü’nün Olimpiyat Oyunları’nın yalnız başına yapılmayacağını, Paralimpik Oyunları’nın Olimpiyat Oyunları için ön şartlarından biri olduğunu hatırlamaları. Bir de yayınladıkları çeşitli yazılarda bu konulara dikkat etmeleri. Aynı şey medyamız için de geçerli. Türkiye Spor Yazarları Derneği’ni burada konu etmiyoruz. Çünkü onların futboldan başka sporlarla ne kadar ilgilendiğini herkes biliyor. ‘Dostlar alışverişte görsün’ sözüne uygun olarak Ocak ayında Antalya’da yapacakları panel de bunun bir başka örneği.

Haberin Devamı


Engelli Spor Şurası yapılsa...


Bir diğer beklentimiz ise, Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğümüzün kendisine bağlı kurumlarda, Paralimpik Oyunları’nın ne olduğunu çeşitli toplantılar ve panellerle ilgililere ve özellikle genç çalışanlarına anlatması. Böylece ileriye dönük daha bilinçli günlerin gelmesi. Bu bağlamda yapılacak olan ‘Engelliler Spor Şurası’ ülkemizde bu konuda hem sistemin hem de uygulamaların gelişmesine büyük katkıda bulunacaktır. İyi niyetle yapılan çalışmalar çok. Ama sistemsizlik hepimizi zorluyor. İllerdeki Gençlik ve Spor Müdürlerimiz engelli sporları konusunda mutlaka eğitilmeli. Birçok ilimizdeki müdürlerimiz hâlâ engelli sporlarını rehabilitasyon zannediyor veya sosyal sorumluluk gibi görüyor.

Kısa kısa...

İçinizde Faruk Öztimur ismini hatırlayanlar muhakkak vardır. Vefat edeli 3.5 sene oluyor. Rahmetli Öztimur, ülkemizde ilk engelliler spor kulübünü kuran, zamanında TRT kanalında ilk engelliler programını yapan ve engellilerle ilgili ilk ‘Yaşama Sevinci’ isimli dergiyi çıkaran kardeşimizdi. Sözünü esirgemeyen, dik çıkışlarına rağmen engelli camiasında sevilen, sevilmekten öte de hizmetleri geçmiş bir kardeşimizdi. Kendisiyle birlikte Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’ni ve Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nı kurduk. Zaman zaman görüş ayrılıklarımız olsa da karşılıklı sevgi ve saygımızdan hiçbir şey eksilmedi. Kendisini bir kez daha rahmetle anıyoruz.

Paralimpik Oyunları


2010 senesinin Mayıs ayında, ülkemizde Paralimpik Oyunları ile ilgili yapılan araştırmada şöyle bir sonuç ortaya çıkmıştı. Engellilerin yaptığı spor faaliyetleri ile ilgili sorulara, ankete katılanların yüzde 72.4’ü ‘Bilgim yok’ cevabını verdi. En çok tanınan sporun ise yüzde 14.7 ile tekerlekli sandalye basketbolu olduğu ortaya çıktı. Eminiz ki aradan geçen 5 seneden sonra bugün, benzer bir kamuoyu araştırması yapılsa yine değişen bir şey olmaz. Bunun nedenlerini bu ülkede spor yönetiminde olanlar bizden daha iyi bilirler.

Engelliler golfü


Bundan 8 yıl önce, Golf Federasyonu Başkanı kardeşimiz Ahmet Ağaoğlu, “Engelli gençlerimizi golf sporuyla tanıştıralım, golfe başlatalım” dediğinde epey heyecanlanmıştım. Yapılan çalışmalarda, yetiştirilen birkaç golfçümüz Avrupa çapında başarılar elde ettiler. Ama Golf Federasyonu’nun son senelerde yeni engelli golfçüler yetiştirme konusunda yaptığı herhangi bir çalışmayı duymadık ve görmedik. Umarız önümüzdeki dönemde yine seçmeler yapılır ve yeni engelli golfçüler yetişerek, ülkemizi yurt dışında temsil ederler.

ÇENGELLİ PANO

‘Ameliyat olmam lazım’

Yüzde 44 engelliyim. Ameliyat olmam lazım. Bana ameliyat, ilaç, yol ve yiyecek parası lazım. Yardım edenlere Allah’ım cennette en güzel yerleri nasip etsin, sağlık ve sıhhat versin. Ahmet Adıgüzel Tel: 0539 824 13 32

Bir 3 Aralık daha geçti


3 Aralık’ları artık kutlamama kararı aldım. Zira, engellilerin sadece 3 Aralık’ta akla gelip çeşitli etkinliklerle anılması bence yanlış. Sanki sorunlar hemen çözülüyor, engeller ortadan kalkıyor. Yavuz Abi’nin dediği gibi çözüm eğitimden geçiyor. “Biz de Avrupalıyız” diyebiliyorsak, Almanya’da olduğu gibi, okullarda engellilerle ilgili derslere başlanmalı. Asansöre biniyorum, yaşlı kadın elini asansörün duvarına vuruyor ve diğer eliyle kulağını çekerek ‘“Allahım sana çok şükür, şeytan kulağına kurşun” diyor. Yani haline şükrediyor, iyi ki böyle engelli olmamışım demek istiyor. Ama karşısındaki engelliyi ne kadar kırdığından tabii ki haberi yok. Çocukları, gençleri eğiteceksin de bu yaşı ilerlemiş olanları ne yapacağız bilemiyorum. Yoksa ahlarla, vahlarla kulaklarımız hep çınlayacak. Raşit Yürüm rasityurum16@gmail.com

‘Fenerbahçe taraftarıyım’

3 yıldır cezaevindeyim. Cezamın bitmesine 3 yıl var. Koyu Fenerbahçe taraftarıyım. Sizden Robin Van Persie forması ve spor yaptığım için 43 numara spor ayakkabısı istiyorum. Şimdiden teşekkürlerimi sunarım. Habib Ceyhan 3 no’lu L Tipi Cezaevi F blok F- 10 Koğuşu Silivri/İstanbul

‘Beşiktaş forması istiyorum’


4 yıldır cezaevindeyim. Koyu Beşiktaş taraftarıyım. Beşiktaş forması rica ediyorum. Tüm Beşiktaş taraftarlarına sevgi ve saygılarımı sunuyorum. Ferhat Çetin E Tipi Kapalı Cezaevi D-6 Koğuşu/Manisa

Haberin Devamı
Sıradaki haber yükleniyor...
holder