Giriş
Başbakan Erdoğan’ın Demokratik açılım sürecinde Dolmabahçe’de iki haftadır üniversite rektörleriyle yaptığı toplantıyı protesto için Ankara’dan gelen öğrencilere polisin biber gazıyla müdahalesi bizi 12 Eylül öncesi döneme götürdü.
Demokratik açılım kapsamında Habur’da, Silopi’de Kuzey Irak’tan gelenlere kucak açarken neyi protesto ettikleri bile belli olmayan gençlere böcek ilacı sıkmak hükümet adına biraz ağır bir tepki oldu ve 21.yüzyıl Türkiye’sine hiç yakışmadı.
Türkiye’nin eğitim ve üniversite sisteminde protesto edilecek dünya kadar çarpıklık varken Ankara’dan İstanbul’a bindirilmiş kıtalarla Başbakan’ın rektörlerle yaptığı toplantıyı basmak üniversite gençliğinin de ne kadar yaratıcılıktan uzak ve bilinçsiz olduğunun başka bir göstergesi.
Gençlerin asıl tepkisi ilk öğrenimden başlayarak üniversite bitene kadar devam eden fırsat eşitsizliğine, üniversiteye giriş sistemine, yeni kurulan üniversitelerdeki yetersiz eğitim kadrosuna olabilirdi.
[[HAFTAYA]]
Özel eğitim kurumlarındaki, kitap ve kırtasiyede, bilişim sektöründeki kdv.nin sıfırlaması, eğitim sisteminde yabancı dile ağırlık verilmesi istenebilirdi.
Üniversiteye giremeyen, üniversiteden mezun olsa bile iş bulamayan, iş bulsa bile emeğinin ve yıllarca aldığı eğitimin karşılığını alamayan gençlerin tepkisini anlamak zor değil.
***
12 Eylül darbesi sonrası YÖK uygulamalarıyla süratle depolitize edilen Türk gençliği Avrupa’daki üniversite gençliğinden farklı bir ortamda yaşıyor.
Avrupa’daki toplumsal protestolarda ön planda olan üniversite gençliği Türkiye’de ağır ekonomik ve sosyal şartların altında eziliyor.
Küçük Amerika olma yolunda ilerleyen ülkemizde iyi eğitim veren bir devlet üniversitesine giremediyseniz mezun olunca iş bulmak için tek şansınız Türkiye şartlarında neredeyse bir servet ödeyerek gideceğiniz bir vakıf üniversitesi.
Devletin burs ve kredi sistemiyle gençlere destek olarak vakıf üniversitelerinde fırsat eşitliği sağlaması üniversitelere belki de demokratik açılımdan daha fazla yarar getirir.
