Giriş
Bütün kadınlar ütüden nefret eder. Sebebi fiziki yorgunluk değildir aslında. Ütü yaparken iç hesaplaşmalarını yaparsın.
Sevgiline söyleyemeyip içine attıklarını, kira artışını,
maaşına yapılan hakaret gibi yüzde 3'lük zammı,
çocuklarına yetip yetmediğini,
vitrinde gördüğün o kırmızı ayakkabıları,
en son ne zaman şıkır şıkır giyinip biriyle flört ettiğini,
ütü harici birikmiş işlerini,
akşama ne yemek yapacağını,
ev halkının neden yemek seçtiğini,
ağız tadıyla bir tatil yapamadığını,
üst komşunun akşamları evde neden maç yaptığını,
okuduğun kitabın sonunu,
annene söylemediklerini,
hatalarını,
uğradığın haksızlıkları,
seni sen yapan defolarını,
affetmek istediklerini,
affedemediklerini,
yarınki toplantıda ne giyeceğini,
bir türlü veremediğin o 2 kiloyu,
aslında bilmek istemediğin halde bildiğin ne kadar çok şey olduğunu,
3 aydır dikmeye üşendiğin perdenin korniş düğmesini
çocukların yarınki ödevlerini ve bu lanet ütünün neden bu kadar çok olduğunu sorgularsın.
Aslında ütülediğin şey bir gömlek değil, kendi kafandır o sırada. Tüm kırışık düşüncelerini son model buharlı ütünle jilet gibi yaparsın, ya da çok inatçı çıkar yapamazsın. Pantolona attığın çift çizgi gibi, düşüncelerinde de ikilem yaşarsın bazen.
Ütü kafası ciddidir. Oflanarak yapılmaz, çift çizgi oluverir mazallah. En iyisi kafa ütülemektir. Ruha iyi gelir.
