Üzüntülü gece

70 milyon Türk insanının dün gece Bosna beraberliğiyle ümitleri tükendi. Halbuki maça ne güzel başlamıştık. Emre Belözoğlu harika bir de gol atmıştı. Bosnalı dostlarımız şoktaydı. Sanki o gol bizi Dünya Kupası’na götürecekmiş gibi geriye çekildik. Rakip mi üstümüze geldi biz mi geri çekildik, ne yalan söyleyeyim hiç anlamadım. Sadece ilk yarıda gördüğüm Volkan kalesinde devleşmese, Gökhan Gönül ve Servet mükemmel hamleler yapmasa ilk yarı yeşil sahaya havlu atardık.

Estonya maçı bizi bitirmiş. Bütün gücümüzü o maçta tüketmişiz. Arda sahneye çıkamadı. Jahıc onun bütün yollarını kapadı. Biraz da sert oynayınca, hakem de buna müsade edince Arda etkili olamadı. Fizik olarak da hazır değildi. Tuncay desen Arda gibi, hiç boş alan bulamadı. Kıpırdatmadılar Tuncayımızı. Semih’e bir tek top gelmedi. Emre yırtındı, belki de hayatında hiçbir maçta bu kadar mücadele etmemiştir. O da bir yere kadar. Ceyhun genç yetenek görevini yapmaya çalıştı. O da etkisizdi.

Yani maçın özeti Servet, Volkan ve Gökhan Gönül dün gece Milli Takımımız’ı ayakta tuttular. Şimdi ne olacak? Açtık ellerimizi Allah’a dua ediyorum. İnşallah Estonya ve İspanya, Bosna’yı yener. Olacak iş değil; ama çok zor. Biz Milli Takım hocamızla, futbolcularımızla hep övündük. Onlara laf söyletmedik. Dünyanın en iyileridir dedik. Netice millet Afrika’da Dünya Kupası oynarken Türk insanı televizyonda çekirdek elimizde maç seyredeceğiz. Yazık oldu. Dilerim futbolcular ve başta Fatih hoca kendisiyle iyi hesaplaşır.