Ya hep, ya hiç

Öyle bir kısmını beğenip bir kısmını beğenmemek yok.

Köktenteba olacaksınız.

Ya muhalefetten yana, ya iktidardan.

Yanlış da olsa her dediklerine alkış.

Bize aklıselim lâzım değil. Bize mantık lâzım değil.

Bize sadece yandaş lâzım.

***

Demokrasi tarihimiz böyle geçti. Vaktiyle CHP’nin güzel taraflarını alkışlayamayanlar, Demokrat Parti’nin yanlış taraflarını da söyleyemediler.

Niye?

Ya İnönücü oldular, ya Menderesci?

Ama hiçbir zaman objektif olamadılar. Felaket böyle başladı.

Sonra, ya Demirelci oldular, ya Ecevitçi...

Hepsini saymaya lüzum yok. Bugün aynı kafa devam ediyor:

- Ya hep, ya hiç.

Ya köktenmuhalif, ya köktenyandaş.

Yani, arada bir durup yiğidin hakkını vereyim, doğruya doğru, iğriye iğri diyeyim.

Hayır, diyemezsin.

Ya külliyen red, ya külliyen biat.

Hani hep uzlaşma kültürümüz yok deriz ya, dibindeki sebep bu işte:

Amigolaşmış siyaset.

***

Bir kısım sanatçıyı davet ettiler, açılım için desteklerini istediler.

İçlerinde bu iktidara oy vermemiş olanlar, hatta asla oy vermeyecek olanlar da vardı... Şimdi siz onlara yandaş damgası vurabilir misiniz?

Bunu yapmayın.

Yapacağınızı bildiğim için söylüyorum. Yapmayın.

Tekel İşçilerinin eylemine destek vermekle nasıl muhalif olunmazsa, Başbakan’ın davetine icabet etmekle de yandaş olunmaz.