Yaşam Kocamı nasıl yakaladım? (7)

Kocamı nasıl yakaladım? (7)

Paylaş
Kocamı nasıl yakaladım? (7)

Aşk doktoru Mehmet Coşkundeniz, aldatılan kadınların öykülerini kaleme aldı. Hepsi yaşanmış gerçek öyküler...

Beni baştan çıkarmak için dürüst adam rolünü çok güzel oynamıştı. Ben zaten yaralıydım ve tutunacak bir dala ihtiyacım vardı. Bu yüzden ona çok çabuk inandım. Yalancının mumu yatsıya kadar yanar. Onun da gerçek yüzünün ortaya çıkması pek fazla zaman almadı. Ama bana yaptıklarını yanına bırakmadım.

Yalnızlığın ruhumu parça parça ettiği günlerde bana uzanan o eli aşkı yeniden hissetmek, mutluluğu yeniden yaşamak için tuttum. Çok uzun süren ve ne yazık ki acı biten bir ilişkinin kalbimde açtığı yaraları sarabileceğimi, bir insanı koşulsuz ve güvenle sevebileceğimi düşünüyordum. Yaşım henüz 23’tü ama öyle çok şey yaşamıştım ki kendimi 40’larında bir kadın gibi hissediyordum. Tazelenmeye, yeniden kendimi genç hissetmeye, özgüvenimi kazanmaya ihtiyacım vardı.

Adnan, çok yakın bir arkadaşım olan Elif’in işyerinde çalışıyordu. Ne zaman Elif’i ziyarete gitsem, mutlaka göz göze geliyorduk. Ancak ben o dönemde hayatımda hiç kimseye yer vermeyi düşünmüyor, beni bırakıp giden ve üstelik ona olan sevgimle alay eden eski sevgilimden kalan depresyonla boğuşuyordum. Adnan, ben olmadığım zamanlarda Elif’e sürekli beni soruyormuş, benimle ilgili bilgiler edinmeye çalışıyormuş.

Elif bana bunu söylediğinde gülüp geçtim, “Söyle de çocuğa boş yere ümitlenmesin. Benim kendime faydam yok ki ona olsun” dedim.Elif bunu Adnan’a hiç söylemedi. Söyleseydi belki de Adnan benden daha o günlerde vazgeçecek, bu yaşadıklarımın hiçbirini yaşamayacaktım.

BİZİMLE YEMEĞE GELDİ

Elif’le işyerlerimiz yakındı. bazen öğle tatillerinde, bazen de akşam iş çıkışlarında buluşurduk. Ben onun işlyerine gider, onu alırdım. Sonra da dışarı çıkardık birlikte. İşte o günlerden birinde bir öğle tatili sırasında biz dışarı çıkarken Adnan yanımızda bitiverdi ve “Ben de sizinle gelebilir miyim?” diye sordu.

Elif’le ben birbirimizin suratına baktık. Elif benden bir ışık bekliyordu. Ben umursamaz davranınca Elif, “Tabii ki gelebilirsin” dedi. Üçümüz birlikte bir lokantaya oturup yemeklerimizi söyledik. Ortada garip bir gerilim vardı. Elif konuşarak ve espriler yaparak bu gerilimi azaltmaya çalışıyordu ama başarılı olamıyordu.

Birden Adnan “Biliyorum, şu anda çok garip bir durumdayız. Elif güya aramızı bulmaya çalışıyor ama yapamıyor. Onu da seni de sıkıntıdan kurtarayım. Bunu sana direkt olarak söylemedim ama Elif’ten mutlaka duymuşsundur. Ben seninle ilgileniyorum. Bu ilgimin kaynağının şu an meraktan kaynaklandığını da biliyorum. Yani sana deli gibi aşık değilim, liseli çocuklar gibi aşkından yanıp tutuşmuyorum. Ama nedense içimde bir his var, eğer birbirimize bir şans verirsek çok güzel bir ilişkimiz olacakmış gibi geliyor” dedi.

AKLIMDAN ÇIKMIYORDU



Duyduklarım beni şoke etmişti. Bu kadar açık sözlü olmasını beklemiyordum. Çünkü erkekler genellikle böyle net kelimeler kullanmak yerine abuk subuk benzetmelerle sonuca ulaşmaya çalışır. Adnan öyle değildi. Tavrı çok hoşuma gitmişti. Yine de ona “Sana bir şans vereceğimden emin misin?” diye sordum. Gözlerime baktı, “Emin değilim elbette, olmam da imkânsız. Ama bu konuşmamın seni etkilediğinden kesinlikle eminim” deyiverdi.

Bir kez daha şaşırtmıştı beni. Aslında biraz da sinirlenmiştim. Adnan’a baktım, hiçbir şey söylemedim. Elif’e dönüp, “Kalkalım artık” dedim. Adnan’ı orada bırakıp kalktık. Elif kendi işyerine gitti, ben de kendi işyerime. Gün içerisinde birkaç kez telefonlaştık Elif’le. “Çocuğu öyle ortada bıraktın” dedi, kıkırdadık. Yalnız bir şey olmuştu, Adnan’ın o açık sözlülüğü ve kendine güven duyuşu etkilemişti beni.

Gün içinde hep o masadaki konuşmayı düşündüm. Akşam eve gittiğimde de Adnan ve o gün yaşananlar aklımdan çıkmıyordu. Hatta Adnan’ı düşündüğüm zaman heyecanlandığımı hissediyordum.

BİRLİKTE PLÂN YAPMIŞLAR

Ertesi gün işe gittiğimde ilk iş olarak Elif’i aradım, “Adnan nasıl?” diye sordum. “Bugün işe gelmedi” dedi, şaşırdım. “Allah Allah, bir şey mi oldu acaba?” diye sorunca Elif, “Hayrola, niye ilgilendin ki bu kadar?” diye yanıt verdi. Bu soru üzerine yüzümün kızardığını hissettim. Evet, niye merak ediyordum ki bu kadar? Lafı geçiştirdim ve telefonu kapadım.

Bütün gün Adnan’ın nerede olabileceğini düşündüm. Telefonu yoktu, Elif’ten de isteyemiyordum. Ertesi günü zor ettim. İşe gittiğimde yine ilk iş olarak Elif’i arayıp Adnan’ı sordum. Artık saklayabilecek durumda değildim. Evet Adnan’dan hoşlanıyordum, onu merak ediyordum. Bunu Elif’e itiraf edince Elif bana, “Bekle bir dakika” dedi. Birkaç saniye sonra Adnan telefondaydı. Elif beni Adnan’a bağlamıştı.

BİRDEN HER ŞEY DEĞİŞTİ



Evet her şey Elif’le Adnan’ın bir tezgâhıydı. Adnan aslında iki gündür işteydi ama Elif’le bana böyle bir numara yapmıştı. Öğle yemeğinde buluştuk. Bu kez yanımızda Elif yoktu. Uzun uzun konuştuk, ben ona endişelerimden korkularımdan, güvensizliklerimden söz ettim. O da bana, öyle bir insan olmadığını, artık çocukça ilişkilerle de vakit harcama istemediğini söyledi. İlişkimiz o öğle yemeğinde resmen başlamış oldu. Ve 6 ay boyunca da mükemmel diyebileceğim bir şekilde devam etti.

Adnan gerçekten de diğer erkeklerden farklıydı. İlgisini sürekli hissettiriyor, her fırsatta arıyor, sevgi sözcüklerini kullanmaktan hiç çekinmiyordu. Kendimi onun yanındayken çok güvende hissediyordum. Bu durum ne yazık ki 6 ay sonra birden bitti. Adnan kendini bir anda geri çekmişti. Neler olduğuna anlam veremiyordum. Beni daha az arıyor, hatta bazen birkaç gün telefonuma mesaj bile yollamıyordu. Öğle yemeğinde buluşmak istediğimde “İşim var çıkamam” diyordu.

STAJYERE KUR YAPIYORDU

O aralar Elif de benimle iletişimini neredeyse kesmişti. Elif’i arıyordum, bulamıyordum. konuştuğumuz zaman da çok soğuktu. “Acaba?” dedim, “Elif’le Adnan arasında bir ilişki mi var?” Bunu açık açık sordum Elif’e, “İnanamıyorum sana, bunu nasıl düşünebilirsin?” deyip tersledi beni...

Sonra da hak verdi ve “Öğlen benimle buluş, sana anlatacaklarım var” dedi. Buluştuk ve bana tüm gerçekleri anlattı Elif. İşyerine yeni başlayan bir stajyerle ilgilenmeye başlamış Adnan. Kızın peşinden ayrılmıyormuş. Kız da işveli, dişiliğini ön plâna çıkaran bir kızmış. Aslında işyerindeki tüm erkekler kıza yazmış ama yarışı Adnan kazanmış. Çünkü Adnan beni tavlamak için kullandığı sözcüklerin aynısını o kıza da söylemiş.

Duyduklarıma inanamıyordum. Bir kez daha yıkılmıştım. Ama bu kez susup sineye çekmeyecektim. Elif’e “Ben de seninle geliyorum” dedim. Birlikte işyerine gittik. Adnan beni görünce kıpkırmızı oldu. Çünkü masasında o kızla oturuyordu. Yanına gittim, kıza döndüm, “Şans verirsen çok güzel bir ilişkiniz olacağını hissettiğini söyledi değil mi?” dedim. Kızın şaşkınlıktan gözleri büyüdü. “Sana duyduğu his şu anda sadece merak değil mi?” dedim, “Bunları nereden biliyorsun?” diye sordu bana. “Çünkü” dedim, “Şu anda sana kur yapan bu aşağılık adam benim sevgilim ve beni de bu sözlerle baştan çıkardı...

” Kız masadan kalktı, ben de Adnan’ın yüzüne bile bakmadan ayrıldım yanından. Bu onu son görüşüm oldu. Sonradan duydum ki kız da işyerinden ayrılmış. Adnan birkaç kez telefon edip özür dilemeye çalıştı ama tabii ki hep suratına kapadım telefonu. Şu anda canım hâlâ yanıyor. Ama hiç olmazsa yaptıklarını yanına bırakmadım...

Özlem/ANKARA

Önceki yazılar...

Odasına önce beni, sonra Yeliz'i çağırıyordu

Askerdeydi, terk ettim, fena ödetti!

Bir akşam içti içti...

İşyerinde değil, sevgilisinin koynundaydı

Cep telefonunu benden saklıyordu...

Arkadaşına anlatırken yakaladım

3

Haberin Devamı