Giriş
Geçen hafta tatildeydik cümbür cemaat, akraba, eş dost kalabalıktık. Hoş zaman geçirdik.
Hepimiz gibi tatillerin en sevmediğim yanı, kente dönüşü. Aynı curcuna, aynı keşmekeş içinde yer almak.
Bu sefer de öyle oldu.
Tatil öncesi, sabahları 7'ye 5 kala evden çıkıp 7'yi 10 geçe işe gelirdim. Trafik yok, gayet huzurlu bir şekilde işe başlardım. Tatil dönüşü bendeniz gene aynı rehavet içinde ilk sabah 7 gibi Bahçeşehir'den çıktım. Öyle bir trafik vardı ki; saati yanlış gördüm de acaba saatler ileri mi alındı diye düşündüm.
Artık trafik her gün 6.45 filan gibi başlıyor herhalde Bahçeşehir- Ispartakule yolunda. Bu nedir Allahaşkına!!
Böyle bir trafik, böyle bir nüfus yoğunluğu olabilir mi bir yerleşim bölgesinde??
Her geçen gün inşaat sayısı artıyor, her geçen gün araba sayısı artıyor... Bu ne zaman duracak? Daha ne kadar eziyet çekilmesi gerekecek? Yollar aynı 10 yıl öncesi gibi. Otobüs seferleri de aynı 5 yıl öncesi gibi. Ama nüfus aynı değil artık Bahçeşehir'de.
Ya buna bir önlem alın ya da düzenlemeye gidin.
Bahçeşehir Göleti'ni “hesapta” genişletmeye çalışarak arazileri parselleyip yeni binalara rant açacağınızı herkes biliyor. Bunu yapacağınıza trafik sorununa bir çare bulun. Yeter artık!
Datça
Dedim ya tatilde eş dost Datça’daydık diye.
Size biraz oralardan bahsedeyim.
Çok şirin bir yer Datça. Hele Eski Datça’ya bayıldık. Denizle ilgisi yok Eski Datça'nın, çünkü bir zamanlar dağa kurulmuş bir köy. Daracık taş sokakları, eski taş evleri, şirin kafeleri ile pek keyifli anlar yaşattı bize. Eski Datça, tüm özellikleriyle fotoğraf tutkunlarına çok güzel kareler hediye eden bir yer.
Kaldığımız yer de Ovabükü'ydü. Kalabalık olmayan, sakin bir koy orası. Denizi güzel, balıkları güzel, havası güzel...
Neden oraların kalabalık olmadığını Dalaman'dan o yöne giderken anlıyorsunuz. Yolları öylesine sert virajlı ve mıcırlı ki en babayiğit turistin bile gözü korkuyor. Bir giden, bu yüzden ikinci kez gitmeyi göze alamıyor. Eh, bu da turist akınını önlüyor elbette. Bu da iyi bir şey.
Yollar cidden mide bulandırıyor, başı döndürüyor. Hele bir de eşimin arabadan ve dağ yollarından korktuğunu, her dönemeçte üzerime atladığını düşünürseniz nasıl sıkıntı çektiğimizi tahmin edersiniz.
Ovabükü'nun sakin olmasının bir nedeni de büyük ihtimalle anayoldaki sapak işaretinin ters kalması etkili olmuş. Hatta bir ara işareti tamamen kaldırsam mı acaba diye düşünmedim değil.
Bölgeyi bilen şoförler bile zaman zaman yolu kaybediyorlar. Bunu, kardeşimi (kendisi ablam olur ama kızdığı için “kardeşim” yazmak durumundayım) ve annemi getiren arabanın gece karanlığında yolu kaybetmesinden anlayabilirsiniz.
Hatta dayım, kuzenimi almaya limana gidip dönüşte kaybolmuşlardı da 5 gün sonra ormanda ağaç kabukları kemirirken bulmuştuk onları!..
Şaka bir yana, yollar dar ve dönemeçli ama çok keyifli. Oralara giderseniz aklınızda bulunsun.
