Giriş
Geçtiğimiz haftalarda bir derneğin gecesi için İstanbul Ortaköy’deki Four Seasons Oteli’ndeydik. Organizasyon mükemmel, gelen misafirler kanserli çocuklarımıza destek olmak için her türlü çabayı gösteriyordu. Ama Boğaz’ın güzel yerlerinden birinde olan bu otel, servis konusunda ve misafirlerin ağırlanmasında sınıfta kaldı.
Kim kime dum duma
Bir ara gözümüz dışarda sigara içenlere takıldı. Kül tablaları dolmuş, sigara artıkları masaların üzerindeydi. Rica ederek orayı temizlettik. Akşamın ilerleyen saatlerinde manzara yine aynıydı.
Salonda, konularında acemi olan bir sürü garson çalışıyordu. Başlarında da kıymeti kendinden menkul bir banket müdürü. İnsanlar otel yetkililerini tanıdığımızı düşünerek masamıza kadar gelip “1 saattir bir kola bekliyoruz, tabaklar halen alınmadı, bir su için iki defa yerimizden kalktık” gibi şikayetlerini iletti.
Aynı şey bizim de başımıza gelince banket müdürü olarak geçinen kişiyi çağırdık. Özür diledi. Özür dilemenin bir anlamı yok ki. Parayı peşin alacaksınız sonra orada toplumun çeşitli kesimlerinden bir derneğe destek olmak için çaba gösteren kişilere gerekli servisi vermeyeceksiniz. Tabii sizin işiniz kolay, para alınmış, ondan sonrası ‘Saldım çayıra Mevla’m kayıra’ hikayesi.
Genel Müdür
Otelin Genel Müdürü İtalyan Leonardo Baiocchi, 5 sene önce göreve geldiğinde benzeri organizasyonlarla bizzat ilgilenirdi. Şimdi artık belli ki o da kanıksamış. Eh, 5 senesi de dolmuş! Umarız yakında gider de, bu güzel konumdaki otel yine eski günlerine kavuşur.
Son Söz
Four Seasons Otel’de böyle geceleri yapacak olan derneklere, vakıflara ve düğün sahiplerine baştan işi sağlama almalarını sonra hayal kırıklığı yaşamamalarını tavsiye ederiz.
Engelliler golfü 
Bundan 9 sene önce Golf Federasyonu Başkanı Ahmet Ağaoğlu, “Ağabey, engelli golfünü de başlatalım” dediğinde çok sevindik ve heyecanlandık. Almanya’nın bir numarası ile yine Alman ve dünyanın en iyi engelli golf antrenörlerinden birini davet ederek, 60 engelli kardeşimizle ilk testler ve çalışmalar yapıldı. Bir süre sonra bu spora ilgi duyan engelli sporcularımızın sayısı 6-7’ye düştü. Sonra da ülkemizin şu anda gururu Mehmet Kazan tek başına kaldı. Daha sonra kendisine Ahmet Özyazıcı da katılınca, uluslararası turnuvalarda ve Avrupa Şampiyonaları’nda başarılar gelmeye başladı.
Altın madalya geldi
Bu arada Golf Federasyonumuz, bu sporcularımıza özel bir antrenör tahsis ederek ayrıca geliş- gidişlerini de ayarlayarak büyük destek verdi. 2015 yılında yapılan Avrupa Engelli Golf Birliği (EDGA) birinci sınıf müsabakası olarak takvimde yer alan organizasyona Avrupa’nın 12 farklı ülkesinden 67 bedensel engelli sporcu katıldı. Turnuva 3 farklı kategoride düzenlendi. Milli gururumuz Mehmet Kazan 13.5 handikap ile organizasyonda ikinci kategoride 10 farklı ülkeden 20 sporcu ile mücadele etti. Ve günün en başarılı neticesini alarak altın madalya kazandı.
Gurur duyuyoruz
Ahmet Özyazıcı ise bu sene 28 Nisan-1 Mayıs tarihleri arasında, Fransa Golf Federasyonu tarafından düzenlenen ve 7 farklı Avrupa ülkesinden toplamda 45 sporcunun katıldığı organizasyonda mücadele etti. Milli gururumuz Mehmet Kazan, organizasyonda I. kategoride 1. ve 2. gün yaptığı skorlarla kategorinin şampiyonu oldu. Diğer bir milli sporcumuz ve gururumuz Ahmet Özyazıcı da 19 sporcunun olduğu 2. kategoride yarıştı. Ve o da 2. gün sonunda şampiyonluğu getirdi. Ve 2. kategorinin net birinciliğini de kazanmış oldu.
2024 Paralimpik Oyunları’nda yer alsın
Onların başarılarında, kendileri ile devamlı meşgul olan antrenör Gencer Özcan’ı da unutmamak gerekir. Yeterli mi? Tabii ki yeterli değil. 2020 Tokyo Olimpiyatları’nda golf branşı da açıldı. Ama Uluslararası Paralimpik Komitesi henüz bu konuda Paralimpik Oyunları için bir adım atmadı. Umudumuz 2024 Paralimpik Oyunları’nda engelliler golfünün de spor branşları arasına girmesi. Belki biraz fazla şey istiyoruz ama, Golf Federasyonumuzun da bu spordaki bedensel engelli sporcularımızın sayısını artırmak için desteklerini sürdürmeleri ve yeni sporcuları bu spora kazandırmalarını bekliyoruz.
‘Kimsem yok’
65 yaşını geçtim. Yüzde 44 engelliyim. Allah’tan başka kimsem yok. Devletten yardım parası alıyorum. Aç kalmıyorum. Evim ve birinci derece yakın akrabam yok. İstanbul Sefaköy’de yaşıyorum. Yardıma çok ihtiyacım var. Hayırseverlerden destek talep ediyorum. Yardım etmeyecekler lütfen kuru vaatte bulunmasınlar. Yüreği, arkadaşlığı, dostluğu ve sohbeti güzel olanlar arasın.Rumuz: H.Y. Tel: 0531 251 62 21
‘Yaşamak istiyorum’
10 yıldır cezaevindeyim. Mide, oniki bağırsak kanseriyim. İlik kanserine de yakalandım. Hiçbir gelirim yok. Okurlarınızdan PTT aracılığıyla bana para yardımı yapmalarını rica ediyorum. Bir de kitap gönderirseniz sevinirim. Tüm duyarlı insanlara teşekkür ediyorum. Taner Tosun Buca Kapalı Cezaevi Revir Koğuşu Buca / İzmir
‘İndirim ya da af istiyoruz’
Sayın devlet büyüklerime ve değerli büyüğümüz Cumhurbaşkanımıza sesleniyorum. Cezaevlerinde bulunan kader mahkumlarını unutmayın. Cinsel ve terör suçları hariç mahkumlara ceza indirimi ya da af istiyoruz. Süleyman Taş E Tipi Kapalı Cezaevi/ Mersin
