Seni sevmeyi özledim

Seni özlüyorum.

Gecenin en zifiri anında bile odamı aydınlatan bu aşkı özlüyorum, en çok da her gün duyabilmek için çırpındığım sesini.

Seni özlüyorum işte... Her kavgamızın sonunda çektiğim sancıları, seni kaybetmek korkusunun yüreğimi bir bıçak gibi kestiği anları bile... Seni özlüyorum, kabul ettim artık bunu...

Gözbebeklerimin içine yerleşmiştin ve dünyada iyiye güzele dair ne varsa içinde sen vardın.

Meleklerin kanatlarında gelirdin sen bana her gün, martıların gözlerinde... Bir papatya demetinin üstündeki uğurböceği olurdun.

Ayın şavkında, umudun mavisinde -ki en çok bu renge tutkunum bilirsin- sen vardın.

Yüreğime işlemiştim seni bir dantel gibi ince ince düğümlerle...

Çözülmezdin, ben çözmezdim seni ama sen orada kalmayı istemedin. Bu yüreğe bir tek sen yakışırdın, şimdi yapayalnız bir yüreğin ağırlığı altında eziliyorum.

Her gün içimi ısıtan sendin. Sıcacık ışıklarınla tüm ruhumu saran sendin. Her yeni güne gözümü açar açmaz içine doluştuğun bir günaydındın.

İçimdeydin, seni özlediğim anlarda bile taşırmadım isyanımı. İçimdeydin çünkü, gözyaşlarımla akıp gitmeni istemedim. Özlemin sancılarıyla öldü bedenim. Yine de her yeni güne seninle yeniden doğdum ben.

Doğrularını, yanlışlarını sorgulamadan, bir çocuk yüreği gibi masumca sevdim seni. Gittiğim her yere seni götürdüm, yanımda yoktun ama yalnız hissetmedim kendimi. Asla değiştirmeden, en katıksız halinle sevdim seni.

‘Avucumdaki kelebek’tin ve sana zarar gelmesin diye parçaladım kendimi. Şimdi, soğuk bir dağ gibi duruyorsun karşımda. Sana ulaşamamaktan nefret ediyorum. Senin yüreğine erişememek deli ediyor beni.

Evet, özlüyorum seni, çok özlüyorum.

Eskiden her özlemin sonunda bir büyük kavuşmanın bizi mutlu edeceğini biliyordum.

Şimdi bu sonsuz özlemle yaşamanın nasıl büyük bir yük olduğunu anlatmaya çalışıyorum sana. Sadece seni değil, seni sevmeyi özlüyorum ben. Sevdiğimi dilediğimce dile getirmeyi, dilediğimde çekinmeden sana dokunabilmeyi, çocuk gülüşlerimizi, hayatla dalga geçişlerimizi.

Keyifle bir yerle gitmeyi, yemeyi, içmeyi, sarhoş olmayı, birbirimize sarılışlarımızı.

Aynı anda “Sen olmasan ne yapardım ben” deyip birbirimize sarılışımızı... Sokaklarda kaybolmayı, kucağımda uyutmayı, gözlarına bakarken “Allahım ben ne kadar şanslı bir insanım” demeyi...

Seni sevmeyi özledim sevgilim.. Sadece sevmeyi...

[[HAFTAYA]]