Susarak gidebilmek

Aşkın bitişi bağıra bağıra gelir ama sen görmezsin. Çünkü senin değil, onun aşkı bitmiştir. Senin hala ‘gözün kördür’. Söylediği her şeye başka anlam yüklemektesindir. Kendi işine gelen anlamları. O, “Sıkıldım” der, sen sanırsın ki; derdi seninle değil, başka şeylerledir. Onu eğlendirmeye çalışırsın, hatta baştan çıkarma oyunları oynarsın. Ama zaten senden sıkılmış olduğu için yaptığın her şey anlamsızdır, iticidir onun için.

[[HAFTAYA]]

* * *

Gitmek gerekir bazen, bunları yaşamamak için. Bir insana acıma duygusunu hissettirmemek için. Kalıp da daha fazla kendine haksızlık etmemek için. Gözleri iyi açmak gerekir, aşkın bittiğini, artık istenmediğini görmek için. Söylemesi mi gerekir ille? İlle tane tane anlatması mı gerekir? Ama sen hala seviyorsun öyle değil mi? Bunun bir önemi yok artık onun için. O, başka bir boyuta geçmiştir çoktan. Bir ayrılabilse senden, bir anlayabilsen onun için aşkın bittiğini çok rahatlayacaktır, üzerinden büyük bir yük kalkacaktır.

* * *

Aslında biliyor musun, o da olmayacak şeyleri düşünmektedir o an. “Ayrılsak da arkadaş kalsak...” gibi. Olmaz ki, mümkün değil ki bu. O da bilir, bilir ama hiç olmazsa vicdanını rahatlatır biraz. Gidiyor ya, sorumluluk hissetmektedir ya... Aldırmamalısın bunlara. Bir taraf aşıksa hala, iki eski sevgili arasında arkadaşlık sözkonusu olamaz.

* * *

Peki ya bahaneler sıralamak yerine “Yeter artık ne olacaksa olsun” diye düşünerek pat diye söyleyiverirse gerçeği? “Bitti artık” deyiverirse birden? İlk aklına gelen soru, “Ama neden, hani beni çok seviyordun, hani bensiz yapamazdın?” olacak değil mi? Sorma sakın... Sus, suskunluğunla ört içindeki kasırgayı. Esip kavuran, yakıp yıkan o kasırga daha çok uzun süre esecek içinde. Şimdiden teslim olma. İlle bir şey söylemek istiyorsan “Gidiyorum” de, “Madem bitti, benim de işim yok artık o yürekte...”

* * *

Gitmek gerekir bazen, işte o an gelmiştir kabul etmek istemesen de. Belirsiz bir yolculuktur bu. Nereye gideceğini, ne zaman biteceğini bilmeden çıkarsın yola. Yürek ağrısı da cabası... Çekebileceğin en büyük acılardan biridir. Kaçış da yoktur üstelik, nereye gitsen seninle gelir. Kapıyı ört ve bakma ardına, ağlama. Yalnızlığı arkadaş edin kendine. Biliyorum, dışarıya doğru ilk adımını attığın andan itibaren dönmek isteyeceksin geriye ama sakın dönme. Sıfırsın ya o anda, dönüşün sıfırın da altına indirecektir seni.

* * *

Belki de o dönmek ister bir süre sonra, tekrar eski günlerdeki gibi olursunuz ne dersin? Hayır, inanma bu söylediğime. Hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Yaşanan hiçbir an bir daha yaşanmaz. “Başkasını buldu, beni aldattı” diye yeme kendini, ne önemi var bunun? Öyle ya da böyle bitti işte, kim olursa olsun onun hayatında. Tek gerçek, bir daha senin olmayacağın, kabullen bunu. Gitmek gerekir bazen, yüreği dinlendirmek, kendini dinlemek ve yalnızlığın seni olgunlaştırmasını beklemek için... Aynı şeyler bir daha geldiğinde yine gidebilme gücünü bulabilmen için... Aşkı yeniden yaşayabilmen için...