Yeniden mavi yepyeni mavi

Yine umutsuzluğun, yine çaresizliğin, yine yalnızlığın pençesinde kıvranıyordum. Bilinmez diyarlardan gelecek, beni bilinmeyene götürecek birini bekliyordum. Aşk yoktu ve ben aşksızlığın dayanılmaz acılarını yaşıyordum. Ruhumdaki fırtınalar, yüreğimdeki yaraların kabuklarını söküyor, kanatıyordu. Serseri bir mayın gibi etrafta dolaşıyor, bana uzatılan her eli ‘aşk’ diye tutuyor ve hepsinde yanılıyordum.

***

Saçma sapan bir senaryonun, sekizinci sınıf figüranıydım sadece. Geçmişimden gelen korkularımla yüzleşememenin verdiği iç sıkıntısıyla hayatı ‘yaşanıp da bidirilmesi gereken bir olgu’ olarak görüyordum.

[[HAFTAYA]]

Nasıl bir güvensizlikse içimdeki, ‘Onlar beni acıtmadan ben onları acıtayım’ diye düşünüyor, bu düşüncenin esareti altında battıkça batıyordum. Ne geleceğim vardı ne de hayalim... Umursamazdım, vurdumduymazdım.

***

O gün de sıradan bir gündü ve diğer günler gibi sıradan bitecekti. Bitmedi... Sen geldin, günlerim değişti. Tanrının bir lütfuydu bu, başka türlü açıklanamazdı. Senin gelmen, ancak ilahi bir gücün etkisiyle olabilirdi. Şimdi kalbim böylesine deli, böylesine heyecanla atıyorsa nedeni sensin. Şimdi bir ‘gelecek’ düşlüyorsam, ‘hayaller’ kurabiliyorsam nedeni sensin. Vız geliyor kışın soğuğu, havanın kasveti. Sen varsın artık, her daim bahar, her daim mavi... Mavi tabii ya... Bunca yıl bıkmadan aradığım mavi... Bana aşkı, bana sevdayı anlatan tenk renk mavi... Sen bana mavi mavi bakıyorsun, ben eriyorum. Senin maviliğinde, bana sunduğun o masmavi deryada kaybolmanın mutluluğunu yaşıyorum...

***

Bazen ‘Bu mutluluğu hak edecek ne yaptım?’ diye düşünüyorum biliyor musun? Kime nasıl bir iyilik yaptım ki tanrı seni bana armağan olarak gönderdi? Ve korkuyorum da bir yandan. Ya kaybedersem seni? Ya mutluluğa bu kadar alışmışken yine karanlık gecelerin uykusuzu olursam? Aşk bu, kaybetme korkusu olmadan olmuyor. Seni sevdiğim kadar, seninle ilgili her şeyi de seviyorum ya, bu korku da sevdiğim şeylerden biri işte... Ah bilsen, nasıl özlüyorum seni... Beş dakika ayrı kalsam senden yüzüm asılıyor. Sensiz her anı, sana kavuşmayı bekleyerek geçiriyorum. Yanına geldiğimde tüm kaygılarım kayboluyor, tepeden tırnağa aşk oluyorum.

***

Ben aşkı, ben maviyi, ben mutluluğu sende buldum. Senden önceki tüm zamanlarımı seni bulmak için geçirmişim, bunu şimdi anlıyorum. Hep seni beklemişim ben. Sekizinci sınıf bir figüranken şimdi kendi sevdamın başrolündeyim. Seni ne kadar çok sevdiğimi anlatabilmek için çırpınıyorum. Ne söylesem yetmiyor, yeterince ifade edemiyorum. Olsun, sen anlıyorsun ya, sen de beni seviyorsun ya... Ah aşkım, bundan böyle bir tek günü bile sensiz geçirmeyeceğime söz veriyorum...

NOT: Bugün saat 14.00-15.00 arası Beylikdüzü Tüyap Kitap Fuarı’nda 2. Salon’da Destek Yayınları Standı’nda son kitabım ‘Beni Bir Tek Aşk Aldatmadı’yı imzalayacağım.

Bu yazı da o kitabımdan...

Gelin, biraz sohbet edelim...