Giriş
Son 2 haftadır Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’ndan (TESYEV) burs alarak okuyan bursiyerlerimizle yaptığımız röportajları yayınladık. Bu hafta da başka bir bursiyerimiz Cihan Karataş ile konuştuk. Cihan Karataş bedensel engelli. Bolu İzzet Baysal Üniversitesi Matematik Bölümü’nü başarıyla bitirdi. Bugünlerde yeni baba olmanın mutluluğunu yaşıyor, çünkü 40 günlük bir kızı var. Hikayesini bir de ondan dinleyelim...
Hoşgeldin Cihan, TESYEV ile ne zaman tanıştın?
TESYEV ile 2005 yılında üniversite birinci sınıftayken tanıştım.
Türkiye’de engelinle ilgili bugüne kadar karşılaştığın büyük bir problemin oldu mu?
Olmadı Başkanım, tek bacağım diz altından ampute olduğu için bu durum hareket kabiliyetimi engellemedi. Tek sıkıntı küçük bir şehirde yaşamak. Ben Niğdeli’yim, orada dünyaya geldim. Daha çok bakış açısı problemim oldu. Küçük yerlerde ne yazık ki bunun farklılık olarak değil de daha acınacak bir durum olduğu kabul ediliyor, daha duygusal olarak yaklaşılıyor. Bacağımı ilk kaybettiğim zaman bu tarz zorluklar yaşamıştım. Zaman içinde yaşadığım bazı sorunlar oldu ama alıştım artık.
550 engelli öğrenciye burs veriyoruz. Ne parlak zekalar var. Nereden bilecektin 15 yaşında kaza geçireceğini? Nasıl bakıyor toplum engelliye sence?
Herkes aynı bakmıyor tabii. Bir kesim acıyor, bence çok doğru bir yaklaşım değil. Engelliyim ama nihayetinde birçok ihtiyacımı kendim görebiliyorum.
Bu soruya gerek yok ama bizdeki mimari koşullar engelliye uygun mu?
Değil ama yine son yıllarda epey bir şeyler yaptılar, gerçi sizin de çok katkınız var.
Beni boş ver ama bu hükümet son 10 senede çok şey yaptı. Ama “olsa olsa” metoduyla yaptı. Birçoğunu bilmeden... Düzeliyor, düzelecek inşallah. Hangi okulu bitirdin?
Bolu İzzet Baysal Üniversitesi Matematik Bölümü.
Üniversitede okurken eğitim hayatında sıkıntı oldu mu?
Sadece Bolu çok kar yağışı olan bir coğrafyaya sahip. Karda yürümek zor oluyordu. Onun dışında bir sıkıntı yaşamadım.
Eğitimcilerin, öğrencilerin sana karşı tutumu nasıldı?
Birçok kişi benim durumumu anlayamıyordu zaten. Pantolon giydiğim zaman nereden bilsinler?
Şimdi nerede çalışıyorsun sen?
2010’dan beri bir bankada çalışıyorum.
Orada herhangi bir mobbing, ayırımcılık veya olumsuzluk ile karşılaştın mı?
Yok, çalıştığım yerde de kesinlikle karşılaşmadım.
Eğitim ve iş hayatında ailenin desteği oldu mu?
Elbette ailem kısıtlı imkanlar dahilinde yapabildiklerini yaptılar.
Ne tavsiye edersin engelli bireylere bu ülkede?
Engelli arkadaşlarıma ve kardeşlerime öncelikle kendilerini engelletmemelerini tavsiye ederim. Özgüvenlerinin yüksek olmasını öneririm. Hayat çok kısa, kimin ne düşündüğünü kafaya takacak kadar uzun yaşamıyoruz ne yazık ki. Olabildiğince mutlu yaşamaya çalışsınlar. Mutlaka ama mutlaka spor yapmalarını tavsiye ederim. Yapabilenlerin ve imkanı olanların bu fırsatı kaçırmaması lazım. Çok faydasını görecekler.
Nedir sporun etkisi engellilerde sence?
Bence spor yapmak engellilerde diğer insanlara göre daha fazla yararlıdır. Sporun insanı daima rehabilite ettiğini düşünüyorum. Akşamları yürüyüş yapmak bile kafaca rahatlamayı sağlıyor. Hayat kalitemizi yükseltiyor. Benim bacağım yok. Diğer engel gruplarında da başka fiziksel sorunlar var. Böyle olunca gün içinde diğer insanlara göre daha az hareket ediyoruz. Bu da ilerleyen zamanlarda etkilerini gösteriyor.
Hem rehabilitasyon hem de sağlık için spor gerekiyor
O yüzden küçük yaşlardan itibaren hareketli bir yaşam hem rehabilitasyon anlamında hem de ileri yaşlarda sağlıklı yaşam için çok önemli olduğunu düşünüyorum.
'SAYENİZDE BASTONDAN KURTULDUM'
TESYEV’in hayatındaki yeri nedir?
TESYEV’in hayatımdaki yeri birkaç cümle ile özetlenemeyecek kadar büyük. Tabii ki üniversite hayatımda finansal destek önemliydi. 2002’de bacağımı kaybettiğimde bana yapılan protez çok iyi değildi, devletin karşıladığı kısıtlı bir protezdi. Ben 2005’e yani TESYEV ile tanışana kadar koltuk değneği kullanmak zorunda kaldım. Geldiğim bursiyerler toplantısında durumumu anlattım. Sağ olsun Berrin Ablam not almıştı, siz de yönlendirdiniz. Ve bana yeni bir protez yapıldı İstanbul’da. Bastondan kurtuldum. Benim hayatımda bacağımı kaybetmem birinci dönüm noktası ise, bu değnekten kurtulmak da ikinci dönüm noktam oldu. O yüzden TESYEV’in çok ayrı bir önemi var.
'ENGELLİ OLDUĞUMU BİLE BİLMİYORDUM'
TESYEV’i nereden buldun? TESYEV seni nereden buldu?
2002 yılında geçirdiğim trafik kazasında bacağımı kaybettim. 2005’te üniversiteyi kazandım. Ben engelliliğin ne olduğunu ve de engelli olduğumu bilmiyordum. Sadece bacağım yok diye biliyordum. Okula gidince engelli olduğumu anladım. Bir gün panoda TESYEV’in burs ilanı varmış, bir arkadaş “Sen başvur sana kesin verirler” dedi. Bunun üzerine başvurdum.
'Halı sahada futbol oynayabilirdim ama olmuyor'
Sosyal hayatta zorluk yaşıyor musun engelinle ilgili?
Genel olarak yaşamıyorum ama spor yapamamak büyük handikap. Sağlıklı olsam halı sahada futbol oynayabilirdim. Birçok spor aktivitesine katılabilirdim, şu an sadece yürüyebiliyorum ve yüzebiliyorum.
