O içimizden biri

İhsan Demir, mücadeleyi elden bırakmıyor, engelliler için çalışmak istiyor

Bir süre önce, Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı’nın (TESYEV) mütevelli üyesi, işadamı Mehmet Demir ile sohbet ediyorduk. Beni kahve içmek için şirketine davet etti. Randevuya erken gitmek huyumdur. Böyle olunca beni Mehmet Demir’in odasına aldılar. Orada tekerlekli sandalyeli 14 yaşında bir genç gördüm. Konuşmaya başladık. Mehmet Demir’in kuzeni olduğunu anladım. Karşımda, ellerini kullanamamasına rağmen eğitimine devam eden, son derece zeki, sosyal ve toplumsal olaylara duyarlı bir genç duruyordu. Sorduklarıma öyle enteresan cevaplar veriyordu ki, şaşkınlığımı gizlemeye çalıştım. İhsan’a köşe için yaşamıyla ilgili bir yazı gönderip gönderemeyeceğini sordum. Şimdi kendi ağzından sevgili İhsan Demir’i dinleyelim.

[[HAFTAYA]]

‘2 Şubat 2000’

“02.02.2000 tarihinde Özel Ataköy Hastanesi’nde 6 aylık ve 900 gram olarak dünyaya geldim. Prematüre olarak doğduğum için 60 gün kuvözde yaşadım. Bu sırada beslenirken ciğerlerime mama kaçmış, beynime oksijen gitmemiş. Bundan ötürü beynimin motor bölümü zarar görmüş, yaşamıma CP (Serepbal Palsi) olarak devam ediyorum.

‘Trafik kazası’

3 yaşındayken Ankara’ya tedaviye giderken geçirdiğimiz trafik kazasından dolayı, bacaklarımda 300’den fazla dikiş ve kemiklerimde ağır kırıklar oluştu. CP olmama ilaveten, sağ bacağım normalden 4 santim kısa kaldı. Bu arada 9 tane ağır ameliyat geçirdim. Tahmin edebileceğiniz gibi engelli olarak yaşadığım zorluklara katlanarak hayata devam ediyorum.

‘Alkışlar Kültür Koleji’ne’

Başta babam ve Mehmet Amcam olmak üzere, annem, abim, çevremdeki tüm dostlarım, engelli olduğum için ‘diğer öğrencilerin psikolojisi bozulur’ bahanesini öne süren bazı okullara rağmen bana kucak açan Kültür Koleji ve saygıdeğer müdürümüz Sibel Demirer’e kucak dolusu teşekkürlerimle minnetlerimi sunarım. Hastalıklarımdan biri de dünyada 300 bin kişide bir rastlanan mystania gravis hastalığı. Anlayacağınız gibi doğumumdan bugüne hep hastalıklarımla mücadele içindeyim. Ama gerek ailem, gerekse dostlarımızın sayesinde bir insana nasip olmayan dostluklar edindim. İçlerinde çok ünlü insanlar da oldu, siz de dahil. Birkaç kez televizyon programlarına katılıp bir dizide rol aldım. Tempo TV’de engelliler için özel olarak düzenlenen gecede ‘2012’nin En Başarılı ve Azimli Engellisi’ ödülünü aldım. FOX TV’de 23 Nisan 2012’de Bilgihan Demir’in programında smackdown (Amerikan güreşi) sunuculuğu yaptım. Atv’de yayınlanan ‘Selena’ dizisinde rol aldım. Hayatım çeşitli aktivitelerle devam ediyor. İleriki yıllarda engelli kardeşlerime maddi ve manevi yardımlarda bulunmayı, çeşitli projelerde yer almayı hedefliyorum. Gelecekte sizin ve vakfınızın vereceği görevleri de sabırsızlıkla bekliyorum.”

Kim engelli?

Sevgili İhsan’ın yazdıklarını okuduktan sonra, insan kendine soruyor: Kim engelli? İhsan mı yoksa bizler gibi engelsiz geçinenler mi? Karar sizin.

Paylaşma

Birkaç kez sütunlarımızda yazdık. 2009 yılından beri, Birleşmiş Milletler’in (ülkemizin de imzaladığı) aldığı bir kararla, engelli insanlarımız konusunda dahil etme yerine paylaşma öne çıktı. Yani, aynı toplumda yaşadığımız engelli insanlarımızla yaşamı paylaşma. Yine Almanya’dan örnek vereceğiz. 2014’ten itibaren Almanya Çalışma ve Sosyal İşler Bakanlıkları tarafından desteklenen projelerden biri de, sporun içinde ve spor vasıtasıyla paylaşma projesi. Buna göre, engelli insanlarla spor sahalarında ve spor kulüplerinde birlikte spor yapmayı hedefliyorlar. Tesislerdeki paylaşım sonucu spor ön plana çıkarılıyor. Federal Alman Engelliler Spor Federasyonu’yla Federal Alman Engelliler Spor Teşkilatı’nın Gençlik Bölümü bu konuda beden eğitimi öğretmenlerini, çocukları, gençleri, engelli ve engelsiz ayırt etmeden herkesi birlikte spor yapmaları konusunda eğitiyor. Böylece muhtelif spor kulüplerinde çeşitli branşlarda paylaşım artmaya başlıyor. Bunun sonucunda, engelli gençler daha çok spora yönlenirken, engelsiz gençlerle bir arada spor yaptıkları ve yaşamı paylaştıkları yeni arkadaşlar kazanıyor.

Gençlik ve Spor Bakanlığımız

Ülkemizde Gençlik ve Spor Bakanlığımızın bu konuda, bugüne kadar bir çalışmasını duymadık. Endişemiz, yine engelliler sporunda, engellilerin spor yoluyla hayatı paylaşımı konusunda çok geç kalacağımızdır. İstendiği takdirde, Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı, Almanya’daki bu gelişmeleri ve ilgili broşürleri Spor Genel Müdürlüğü’ndeki ilgili birimlere, (engelliler ile ilgili bir birim varsa tabii) temin edip göndermeye hazırdır.

Bazı çok bilenler

İnternette bazı çok bilenler “Bedensel Engelliler Spor Federasyonu’nda ortalık çok karışık, bu kadar olay oluyor, Yavuz Kocaömer niye ses çıkarmıyor?” diye yazmışlar. Yavuz Kocaömer olayların ‘tarafı’ değildir. 17 senesini verdiği bedensel engelliler sporunda kim yaparsa yapsın, yanlışı kabul etmez. Ama, konu kendisinin dışındadır. Önce bu federasyonda seçimler yapılır, yöneticiler belli olur. Daha sonra da başında olduğumuz Türkiye Engelliler Spor Yardım ve Eğitim Vakfı (TESYEV) bedensel engelliler sporu konusundaki tavrını belirler.

ÇENGELLİ PANO

‘Sayın Ayşenur İslam’a sesleniyorum’

68 yaşındayım. İşitme ve iç hastalıklarından yüzde 47 engelli, kocası vefat etmiş, geliri olmayan bir kadınım. 2 ayda bir 500 TL dul yardımı alıyorum. Tek çocuğumun mahkeme kararıyla vasisiyim. 48 yaşındaki oğlum yüzde 45 ruhsal engelli. 2014 EKPSS puanı 67. Kamuda çalışmak istiyor. İş-Kur’da müracaatı var. Köyde 1/3 hiseli bir evde ikamet ediyoruz. Tarlamız veya hayvanımız yok. Köyde aşevi hizmeti yok ve her gün bakkala 4 ekmek parası veriyoruz. Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı’na sesleniyorum, ya bize 4 inek verin ya da şehirde bir ev alın. Köyde aç kalıyoruz. Mükerrem Akgün Hacıumurköyü/Edirne Tel: 0530 973 71 88

‘Galatasaraylılar beni duyun’

Arkadaş kurbanıyım. Genç yaşta cezaevine düştüm. Annem ve babam öldü, kimsem yok. Hayırseverlere sesleniyorum, birkaç parça eşyaya ihtiyacım var. Yollarsanız sizlere çok dua ederim. Allah rızası için 44 ya da 45 numara spor ayakkabı, eşofman ve kazağa ihtiyacım var. Ayrıca Galatasaraylılara sesleniyorum. Fanatik bir taraftarım, GS eşofmanı da gönderen olursa çok sevinirim. Dertleşmek isteyen varsa dostça mektuplaşırız. Hakan Bayrak M Tipi Kapalı Cezaevi F/Blok 3.Koğuş Tokat/Zile

‘Rapor için para gerekiyor’

Uzun zamandır cezaevindeyim. Hiçbir maddi gelirim yok. Aynı zamanda sol kolum engelli. Engelli maaşı alabilmek için müracaat ettim. Ama rapor için Ankara’ya götürüleceğim söylenerek 600 TL yol masrafı benden istendi. Rapor alabilmem için maddi ve manevi yardımda bulunmanızı istiyorum. Hepinize şimdiden teşekkür ederim. Soner Çulha E TİPİ Kapalı Cezaevi B-10 Koğuşu/Çankırı