Acı

Bitlis’ten acı bir haber geldi... 5 polis, 3 de sivil vatandaşımız hayatını kaybetti.

***

Asker, polis, öğretmen, sivil derken sıra bebeklere geldi. Ölenlerden biri 2 yaşında minik bir kız çocuğu...

***

Merak ediyorum hangi dava, hangi mücadele adına 2 yaşındaki bir bebek öldürülür? El kadar sabiden hesap soracak kadar aşağılık bir vicdanla nasıl yaşar insan? Ve nasıl öder böyle bir katliamın vebalini?

[[HAFTAYA]]

***

Ne olacak biliyor musunuz? Hemen bölgede ‘geniş çaplı operasyonlar’ başlayacak... “Şehitlerimize Allah’tan rahmet, acılı ailelerine sabır, tüm halkımıza başsağlığı ve yaralılara acil şifalar...” dilenecek.

Türk bayrağına sarılı tabutların önünde kılınan cenaze namazının ardından yine ‘bıçak kemiğe dayanacak’ ve yine ‘terörle mücadelede kararlılık’ mesajları verilecek...

***

Sonra? Alışık olduğumuz o film kimileri için bir sonraki şehit cenazesine kadar sona ererken, babasını, evladını, kocasını, kardeşini kaybeden ötekiler için daha yeni başlayacak. İçinizdeki ‘popüler öfke’ yavaş yavaş dinecek... 3 saat içinde isimlerini, 12 saat içinde sayılarını, 24 saat içinde ise muhtemelen herşeyi unutacaksınız.

Onlar bir ömür boyu yangın yerini yaşarken bir gün kazara karşılaşırsanız acılarını paylaşmak adına yapabileceğiniz tek bir şey kalmış olacak... Tek bir söz: “Şehitler ölmez vatan bölünmez.” Şayet inanırlarsa, ne mutlu size!