Şeyh Edibali'nin Gandhi Kemal'e Vasiyeti

Ey Gandhi Kemal,
Bundan böyle öfke O’na...
Uysallık sana...
Racon kesmek, fırça atmak O’na...
Hoşgörmek, gönül almak sana...
Kutuplaştırmak, ötekileştirmek O’na...
Birleştirmek sana...
Yandaşı korumak, muhalifi yok etmek O’na...
Ayırım yapmadan herkesi uçağına çağırmak, röportaj vermek sana...
Krizin teğet geçtiğini ispatlamak O’na...
Geçmediğini ispatlamak sana...
İhale dosyaları O’na...
Yolsuzluk dosyaları sana...
Açılım O’na...
Çözüm sana...
*
Gandhi Kemal,
Günün birinde tek başına iktidar olursan bil ki dünya, senin gözlerinin gördüğü kadar büyük değildir. Bir küçük kamera, bir ses kayıt cihazı herşeyin sonu olabilir.
O yüzden girdiğin-çıktığın mekana, gördüğün görüştüğün insana dikkat et! Unutma ki artık tuvalette bile yalnız değilsin!
Az kalsın unutuyordum...
Kemal! Koltuklar ölene kadar oturmak için değildir. Vakti geldiğinde kalkmak için sakın ha kasedinin çıkmasını bekleme...