Vatan sağolsun, Esat ölsün!

Esat Mengilli.
20 yaşlarının başında yani
daha hayatının baharındaydı.

* [[HAFTAYA]]

Birçok akranının yaptığı gibi
‘kaçmak’ yerine “Vatan borcu
namus borcudur” diyerek askere gitti.

*

Ne de olsa peygamber ocağıydı...
Ne de olsa Esat, komutanlara
anasının babasının emanetiydi...

*

Afyonkarahisar’daki birliğine teslim oldu.
Henüz 73 günlük askerken 2 bin
400 metre teçhizatlı koşuya çıkarıldı.
Esat koşunun bitmesine
500 metre kala fenalaşıp yere düştü.
Önce ‘eğitim zayiatı’ dediler.
Aradan 1 yıl geçti.
Bir gün Esat’ın acı dolu
ailesinin evinin kapısı çaldı.
Esat’ın asker arkadaşları tezkereyi
aldıkları gibi soluğu arkadaşlarının
ailesinin yanında almışlardı.
“Komutanlar Esat’ı hasta olduğunu
bildikleri halde zorla koşturdu.
Koşamayınca da tekme ve sopalarla
dövdüler. Bunun üzerine orada
kalp krizi geçirdi. Biz şahidiz” dediler.
Dava açıldı.
Önceki gün mahkeme karar verdi.
Esat Mengilli’yi tekmeleyen
ve kalp krizi geçirerek ölmesine
neden olmakla suçlanan üç rütbeli
10’ar ay hapis cezasına çarptırıldı.
Hükmün açıklanması geri bırakıldı!

*

20 yaşında bir çocuğu asker ocağında
döverek öldüren adamlar şu anda serbest!
Dahası Türk Silahlı Kuvvetleri
bünyesinde çalışmaya devam ediyorlar.

*

Genelkurmay Başkanımız
Org. Necdet Özel’e sorum şu:
Esat’ın askerlik çağına yaklaşan
bir erkek kardeşi daha var...
Annesinin babasının gözüne bakarak
‘Oğlunuzu askere gönderin,
bize emanet edin’ diyebilir misiniz?

*

Askerliğin süresini kısaltmak
yerine askerdeki çocukların
ömrünü uzatmaya ne dersiniz?!