Giriş
1 Kasım seçim sonucu ile 7 Haziran arasında dağlar kadar fark var.
5 ayda ne değişti de bu devasa fark ortaya çıktı?
Elbette en büyük fark, 7 Haziran öncesi susmuş silahların yeniden konuşması.
Gerilimin olduğu ortamda, tahmin edilebilir demokratik ruh halinden söz edemiyorduk.
Galiba silahların toplum üzerinde yarattığı travma gözden kaçırıldı.
Silahın yarattığı travmanın üzerine öfke bindi.
Öngörülerin tutmamasının sebebi budur.
Silahlar konuştukça silahları yönlendirenlerin borusu ötüyor.
Tekrar anladık ki bu ülkenin dağlarında eli silahlı teröristler insan öldürdükçe seçmen ne yolsuzluk düşünüyor ne de ekonomik gelecek.
Öfkeyi yönlendiren fırsatçı politikalar mutlaka galip geliyor.
Güvenlik endişesiyle yılmış öfkeli seçmenin sürpriz bir sonuca imza atabileceği söyleniyordu.
Ama öfkenin yönü tahmin edilemiyordu.
Sürpriz AKP lehine oldu.
Özetle bu terör bitmedikçe, bu ülkenin huzur isteyen makul insanları fırsatçı politikacılar ve silah fetişisti ideolojilerin arasında sıkışır.
Muhalefet ne zaman iktidarı eleştirse
“Silahlardan mı tarafsın, ben PKK ile mücadele ediyorum” tepkisine muhatap oluyordu. Söylem tuttu.
Bu ülkede terörle bir şey elde edeceğini düşünen zihniyet öncelikle fikren mağlup edilmeli.
Yoksa bu ülke böyle öngörülemez olmaya devam edecek.
Seçimin 3 kazananı
1) Davutoğlu: Erdoğan’ın rekoruna yakın bir oy alarak kendini kanıtladığı için...
2) Erdoğan: Dünyada Türkiye’nin yıldızı söndüğü halde, seçmenin gözünde hâlâ ‘istikrar’ sembolü olarak görülmeyi başarabildiği için...
3) Demirtaş: PKK’nın sivil siyaseti sabote etmesine rağmen barajın üzerinde kalabildiği için...
Seçimin 3 kaybedeni
1) Bahçeli: AKP iktidarına son verme fırsatını koalisyonda kullanamayıp partisine verilen her 4 oydan 1’ini sadece 5 ayda kaybettiği için.
2) Diğer partiler: Başta Saadet olmak üzere yüzde yarımı bile bulamayan tüm ‘diğer’ partiler.
3) Kılıçdaroğlu: Kabul. Çok iyi dengeli, politikalar yürüttü. Ama “ülkeyi batıracaklar” söyleminin haklı olarak karşılık bulduğu bu ortamda bile bu ülkede iktidar şansını bulamadı. İyi politika neden karşılık almaz? CHP yönetimi bu soruya bir yanıt bulmalı.
Böyle gitmemeli
AKP’yi bu seçim başarısından dolayı kutlamak ama şunu da söylemek gerek: İktidar ülkeyi kutuplaştırmaya devam ederse ve ülkenin yere serilmiş itibarını kaldırmazsa, bu ülke yüzde 90 oy alınsa bile yönetilemez.
Yüksek oy istikrar değildir.
Ekonomi berbat durumda.
Ülkenin geleceğini kurtaracak bilim eğitimi sıfırlanmış durumda. İşe oralardan başlasınlar.
