Giriş
İnternette okuduğum bir haberde, dilenci sayısında eşi benzeri görülmeyen artış olduğu belirtiliyordu.
Neredeyse ailece dilenenler olduğuna dikkat çekiliyordu.
Bu doğruydu.
Ama ardından şöyle deniliyordu:
Dilenci sayısındaki bu korkunç artış, karınlarını doyurabilmek için dilenmek zorunda kalan fukara insanların giderek arttığının göstergesidir.
Bu yanlıştı.
Niye?
Dilencilerin önemli bir bölümü, fukaralıktan-açlıktan dilenmiyor diye!
Bu ne demek?
Dilencilik, çoğu kişi tarafından çok kazandıran sermayesiz ticaret olarak görülüyor, yapılıyor ve de dilenci çeteleri tarafından yaptırtılıyor demek!
Hayli zaman önce yayınlanan bu konudaki bir yazımızda da dikkat çekmiştik.
Neye?
Polis ya da zabıta tarafından gözaltına alınan dilencilerden bazılarının üzerinden 10 bin lira 20 bin, 30 bin lira çıktığına, bazılarının da bankalarda 100 bin, 200 bin, 300 bin liralık hesabı olduğunun belirlendiğine!
Ve de işsizlikten, çaresizlikten, açlıktan dilenenlerin sayısının, bu işi meslek olarak yapan uyanıkların yanında solda sıfır kaldığına!
Diyeceksiniz ki;
Dilencilik için meslek mi diyorsun?
Diyeceğim ki;
Geçmişten günümüze zaten öyle!
İşte, internette rastladığım emniyet teşkilatının dilencilik tanımı:
“Dilencilik dünyanın en eski mesleklerinden biridir. Yardıma muhtaç olduğu gerekçesiyle başka insanlardan para, yiyecek vb. şeyler istemeyi alışkanlık haline getirerek geçimini bu şekilde sağlayan kişiye dilenci denir.
Dilencilerin bir kısmı gerçekten yardıma muhtaç olmakla beraber bir kısmı da toplumun insaf, yardımseverlik ve dindarlık duygularını sömürerek kolay ve haksız kazanç elde etmeye çalışırlar. Bu amaçla genellikle yoksul görünümlü olmaya dikkat ederler. Engelli olmak veya engelli çocuğu olmak avantaj sağladığı için engelli veya hasta taklidi yaparlar. Bazı durumlarda dilenci çetelerinin eline düşmüş çocuklar sakat bırakılır veya engelli rolü oynamaya zorlanır.”
Başka söze gerek var mı?
