Satıcı ve alıcı ekonomisi!

Ekonomide sevindirici gelişmeler de var. Esnaf sayısının artması gibi…

İşte, Türkiye Esnaf ve Sanatkarlar Konfederasyonu Başkanı Palandöken’in geçtiğimiz günlerde medyaya yansıyan açıklamasın bir bölümü:

"Esnaf ve sanatkar sayımız Ocak ayı sonunda, Aralık ayına göre 11 bin 200 artış gösterdi. Aralık ayında 1 milyon 800 bin 933 olan iş yeri sayısı ise 11 bin 769 artarak Ocak sonu itibariyle 1 milyon 812 bin 702 oldu. Ocak ayında toplam 27 bin 985 iş yeri açıldı. İflas, ölüm ya da iş kolu değiştirme gibi çeşitli nedenlerle 10 bin 628 iş yeri kapandı."

Yani ne olmuş?

Rakam yüksek olmasa da esnaf sayısı artmış… Yeni açılan işyerleri, kepenk indiren işyerlerinin sayısını geçmiş! Bu önemlidir.

Niye?

Esnaf, ekonominin bel kemiğidir diye! Esnaf sayısının artması, işsiz insanlar için yeni iş kapılarının da açılması demektir. O işyerlerinde, iş yeri sahipleri tek başlarına çalışmadığına göre…
Dileriz, önümüzdeki süreçte esnaf sayısı daha da artsın, ekonominin bu alanı daha da canlansın. Ancak bunun, vatandaşın alım gücüne bağlı olduğunu da göz ardı etmeyelim.
Oysa, işin o yönü pek de iç açıcı değil… Kredi borçları tırmanışta, borç yüzünden icralık olanların sayısı artışta!

Niçin?

Ülke nüfusun un büyük bölümünü oluşturan işçilerin (asgari ücretli), memurların ve de emeklilerin maaşları hala yoksulluk sınırı altında olduğu için.Özellikle de işçinin ve emeklinin!
Bir asgari ücretlinin, bir emeklinin evinin ihtiyacı olan her hangi bir şeyi, her hangi bir işyerine gidip de borçlanmadan alabildiğini hiç sanmıyorum! Alamaz ki… Çünkü, 1000-1600 lira tutarındaki maaşları ancak, Ocak 2018 itibariyle 1616 liraya yükselen ‘zorunlu gıda harcamasına’ yetiyor! Düşük dereceli memur için de durum pek farklı değil… İnşallah, önümüzdeki süreçte bu konuda da gereken adımlar atılır, sevindirici gelişmeler yaşanır. Unutmayalım ki, satıcı (esnaf) ekonomisinin canlanması, alıcı ekonomisinin (vatandaş) de canlanmasına bağlıdır.