Şanslı komşu

Arabanız mı var, derdiniz var…

Hele benim gibi arabanın yağına, suyuna, sağına, soluna, lastiklerine bakmıyorsanız işiniz zor…

Anlamadığımdan değil; arabanın triger kayışı mı koptu, motorunda arıza mı var, rot balansı mı bozuk bilirim…

Ama sorunları ertelerim, külfet gelir…

Benzin istasyonuna girip benzin almaya bile üşenirim…

10 yıl kullandığım ilk arabamla kaç defa yolda kaldığımı, saatlerce çekici beklediğimi hatırlamıyorum. Arkadaşlarım arasında arabamla yolda kalıp macera yaşamayan bir kişi yoktur herhalde!

Bir ara İstanbul’da ne kadar çekici şoförü varsa tanırdı beni… Arabasına o kadar ilgisiz bir şoförüm anlayacağınız…

Sonunda biri halime acıyıp, “Yahu abla, senin kredi kartın yok mu? Niye her seferinde dünyanın parasını veriyorsun. Bankalar kredi kartı müşterilerine ücretsiz çekici hizmeti veriyor” dedi de, kurtuldum masraftan...

Arabanın yağ göstergesi ışığı yandığı halde haftalarca yağ koymayıp motorunu yakmış bir insan evladıyım, ötesi yok!

Kar yüzünden eve hapsolduğum gün pencereden bir baktım, düşünceli bir komşum donmasın diye arabamın sileceklerini havaya kaldırmış.

“Ne iyi insanlar var şu hayatta” dedim içimden, “Tanımadığı birinin iyiliğini düşünüyor”…

Derken telefon çaldı…

Arayan en yakın arkadaşlarımdan Hande’ydi…

Havadan sudan konuşurken, kim olduğunu bilmediğim iyiliksever komşumun yaptığı şık hareketten bahsettim…

“Senin komşunun yaptığı da bir şey mi?” dedi, anlatmaya başladı.

Kar nedeniyle arabasını otoparktan çıkarmamış, işe birkaç gün taksiyle gidip gelmiş…

Bir akşam işten eve döndükten sonra acil çıkması gerekmiş...

Zaman kısıtlı, bir an evvel evden çıkması lazım…

“Nasılsa ana yollar açık” diye toplantıya kendi arabasıyla gitmeye karar vermiş…

Aceleyle hazırlanırken, aklına arabasının üstünün bir metre karla kaplı olduğu, camlarının buz tuttuğunu hatırlamış…

Nereden baksanız, sadece camlardaki buzun çözülmesi bile dünya vakit…

Telaşlanmış…

Annesi Hatice Teyze “Panik yapma” demiş, “Ben şimdi çıkar üstündeki bütün karları temizler, camlara sıcak su döker, buzunu çözerim. Sen bir an evvel hazırlan”…

Eline sıcak su dolu kova, kürek, kar temizleme aleti gibi bilumum teçhizatı alıp aşağıya inmiş.

Hande tam hazırlanmış evden çıkacak, kapıda Hatice Teyze’yle karşılaşmış…

“Çiçek gibi yaptım arabanı, hatta önündeki yolu bile açtım” demiş…

Ardından uyarmış…

“Yerler çok kaygan ama… Bu ayakkabılarla düşersin. Koluna gireyim de düşme yavrum.”

Anne kız binadan çıkmış, kol kola yürümeye başlamış…

Otoparka geldiklerinde arabasına doğru yürüyen Hande’yi annesi zıt yöne çekiştiriyormuş.

Hande sağa, Hatice Teyze sola…

“Araban solda kızım” demiş sonunda Hatice Teyze…

“Olur mu canım, bu tarafta” diye cevap veren Hande bir bakmış, arabasının üstü hala bir metre kar!

Aslında otoparktaki arabaların hemen hepsinin üstü kar!

Biri hariç!

Hatice Teyze’nin “Çiçek gibi yaptım, önündeki yolu bile açtım” dediği araba!

Meğerse Hatice Teyze, o panikle sadece rengi aynı olan başka bir arabayı çiçek gibi yapıp, önündeki kar yığınını kaldırmış…

“Çıldırdım” diyor Hande, “Zaten geç kaldım, bir de arabayı o halde görünce sinirden elim ayağım titremeye başladı. Çevredekilerin de yardımıyla arabayı temizledik, önündeki yolu açtık ama ben, ben değildim. Sonra yolda kendi kendime deliler gibi gülmeye başladım”.

Hala gülüyor Hande…

Annesinin, hangi komşunun arabasını çiçek gibi yaptığını ise çok merak ediyor…