Giriş
Ordu’nun morali bozuk.
Hükümet’in morali bozuk.
Sanki Yargı’nın morali bozuk değil mi?
Ne zannediyorsunuz?
Meclis çok mu keyifli?
Medya, çok mu mutlu? Ah ah, dışı sizi yakar, içi bizi.
***
Türkiye, gülen yüzü’nü kaybetti. Kurumların hepsi somurtuyor. Herbirinin suratından düşen, bin parça. Sadece kurumların değil, bireylerin de kaşları çatık.
Şaka yok.
Espri yok.
Bir tebessüm yok. Selam sabah bile yok.
İyi bir tokat yesek de hep birlikte kendimize gelsek.
Bu kadar moralsiz bir ülke, ne bölücülükle uğraşabilir, ne işsizlikle, ne de irticayla.
***
Erzurum-Erzincan hattı, derdimize dert kattı.
Yargıtay Başkanı’na lâf sokuşturuyorlar: İhsas-ı rey falan diye.
Artık işin ihsası mı kalmış? Okuma-yazma’yla çözülecek gayet kolay bir ihtilaf, Cemaat-Cumhuriyet Kavgası’na dönüştü.
Ankara’da formalar ve oyuncular o kadar net ve berrak ki, tarafları teşhis için ne tekbir getirmeye ihtiyaç var ne de 10. Yıl Marşı’na.
***
Yargı Reformu lâzımmış. Yok canım, siz önce bu ateşi söndürün.
Yargı içindeki çatışmayı durdurun.
Her hukuk mezunu’nun hukukçu olamayacağını anlayın. İlmi cahillere devretmeyin. Hadi ettiniz. Basit bir ihtilafı rejim kavgasına döndürmeyin.
Allahaşkına, yangına körükle gitmeyin.
Yahu, gülümseyin biraz, herşeyden önce gülümseyin.
Aksi halde bana 1 metre’den fazla yaklaşmayın. Moralim bozuk.
