Daha hızlı

İmralı’ya giden heyetin getirdiği
son mesaj:
-Süreç devam ediyor...
Tek başımıza kalsak da
devam edecek.

*

Güzel haber ama
tek taraflı olmaz.
Çözüm Süreci başlarken,
herkeste ortak bir heyecan vardı.
Kararlılık vardı. Yüreklilik vardı.
Ümit vardı. Barış ruhu vardı.
Bunlar şimdi sönmüşe benzer.
Sönmese bile ‘Türk Tarafı’
“olsa da olur, olmasa da olur”
havasında.

*

Yazık değil mi emeklere.
Akil Adamlar dahil,
büyük fedakârlıkla çalışanlar oldu.
Çıkan engellerle boğuşanlar da
oldu. Bu yüzden çevresinde
kötü kişi olanlar da oldu.
Peki, sonra?
Tıpkı AB süreci gibi hevesler
kaçtı, hedefler kanıksandı,
toplar tac’a atıldı.
Neden?

*

Gerçi Kandil’in tehditkâr tutumu,
hepimizin keyfini kaçırmış
olabilir ama bu kadar büyük bir
davada, herşeye göğüs germek
lazım.
İmralı’daki zat, bizden daha
tutarlı ve bizden daha sabırlı çıktı.
Pes etmiyor.
Havlu atmıyor.
Bilakis, ziyaretçileri aracılığıyla
Çözüm Süreci’ne moral aşılıyor.
Biz, birkaç adım geride kaldık.
Tempoyu düşürdük.
Neden?

*

Diyorum ki, süreç yeni başlamış gibi,
yeni bir hamle yapalım.
Heyecanı tazeleyelim.
Barış’a hiç bu kadar
yaklaşmamıştık. Mesafeyi açarsak,
bir daha da yakalayamayız.