Rauf Tamer Komşu
HABERİ PAYLAŞ
Haberin Devamı

Benim yetiştiğim tarlada düşman denince akla Yunan gelirdi. Bizim jenerasyon böyle yetişti.
Bunun ne kadar ayıp, ne kadar yanlış, ne kadar düzeysiz bir şey olduğunu, büyüdükçe kendim anladım... Hele Yunan ve Rum arkadaşlar edindikçe, kaybettiğimiz yıllara acıdım.
*
Onlar aynı hatada devam ediyorlar mı bilmiyorum. Yunan Ders Kitapları’nda hâlâ Türk düşmanlığı işleniyor mu bilmiyorum.
Ama şurası muhakkak ki Papandreu-İsmail Cem ikilisinden beri Türk- Yunan Halkları daha yakınlaşmıştır.
Zaten halkların günahı ne?
Basiretsiz politikacılar, aramızdaki problemleri 80 yıldır çözemediler.
Halbuki ne diyordu Bülent Ecevit?..
Şiire bakın:
Aramızda bir sihir
Bir sıcak deniz
Kıyısında
Birbirinden güzel
İki milletiz.

*
Şimdi... Atina sokakları yanıp tutuşuyor.
Komşu, zor günler yaşıyor.
- Ekonomi berbat.
- Asayiş rezalet.
- Moral sıfır.

Çocukluk günlerimde olsaydım, herhalde sevinirdim. Bugün üzülüyorum. Değiştim mi, geliştim mi, bilemiyorum.
Diğer taraftan da düşünüyorum:
- Gıpta ettiğimiz Yunanistan bu muydu?
Püf deyince hemen yıkılır mı bir ülke? Altyapısı bu kadar çürük mü? Kaldı ki, Avrupa’nın ve Amerika’nın en imtiyazlı çocuğu o... Bunca torpil yetmez mi?

.........

Derken... içimde şöyle bir mutluluk beliriyor:
- Canım Türkiyem?
Ne bâdireler atlattın sen... Öyle sağlam temeller üzerine kurulmuş bir Cumhuriyetsin ki, onlar dışarıdan biz içeriden uğraştığımız halde dimdik ayaktasın.

Sıradaki haber yükleniyor...
holder