Giriş
Eğer statükoyu muhafaza etmek istiyorsanız, bırakın her şey olduğu gibi kalsın. O da bir yol. - Kıbrıs aynen devam etsin. - Kürt Sorunu, Güneydoğu, terör, hep böyle gitsin. - Ermenistan meselesi, 1915’teki yerde kalsın. Dokunmayın. Zira her açılımı macera gibi görenler vardır. Köklü değişiklik istemezler. Haklılar. Statükocu olmanın hiçbir ayıp tarafı yok. Tercih meselesi bu. AB’ye karşı çıkanları bile anlamaya çalışmalısınız. Ne diye tartışıyorsunuz?
***
Günlük hayat da böyle. Klasik giyinen bir adama smokin’in altında lâstik pabuç giydirebilir misiniz? Resmi bir dâvete onu kırmızı pantolonla yollayabilir misiniz? İsterse moda olsun. Kabul ettirebilir misiniz? Hayır. Halbuki açılımcı gençler düğüne tişörtle gidiyorlar. Fark burada.
***
Hangisi doğru? Lütfen kimse kimseye karışmasın. Biri evhamlıdır, ürkektir, şüphecidir ama sağlamcıdır, öbürü ise gözükara ve atılımcıdır. Bu farklı yapı, siyasete de yansıyor. Her yiğidin bir yoğurt yiyiş tarzı var. Demirel fevkalâde tedbirli bir Başbakandı, buna mukabil Özal bir koyup üç alacağım diyecek kadar afacandı. Savunmayı seven teknik direktörler vardır, bir de sürekli hücum oynatan teknik direktörler vardır. - Hangisi doğru? Hayır. Bunu soramazsınız. Süre veya süreç bitince skor tabelasına bakacaksınız
