Giriş
Pazar günü oylarımızı attıktan sonra, linçten dönen insanların ruh hali içinde evlerimize çekilip, sonuçları beklemeye koyulacağız. Birinci turda iş biterse ne ala. İkinci tura kalırsa, haydii, bir 14 gün daha aynı gerginliği yaşayacağız.
[[HAFTAYA]]
Bir Cumhurbaşkanı seçmek, büyük keyf olmalıdır, değil mi? Fakat hayır. Bizi, büyük keder, büyük öfke, kin nefret ve husumet duygularına sürüklüyor. İşin keyfi falan kalmadı. Kazanan tarafın davullu zurnalı kutlamaları, öbür taraf karalar bağlamışsa ne işe yarar? - Tasada bir, kıvançta bir. Hani, nerde o toplum?
Cumhur, kendi başkanını seçiyor. Ne güzel laf. Kulağa ne güzel geliyor. Lakin hangi Cumhur bu? Yarısı üzüntüye garkolmuş bir Cumhur’a Başkanlık yapmak da bir dert. Kime oy verirsen ver, tadına varamayacaksın. - Seçen-seçilen. İkisi de acayip duygular içinde olacak.
Vatandaş, sandığa git. Git ve oy kullan. Tamam gideyim de, bana verilen bu oy hakkı, burnumdan geliyor. Ben, bir vahdet için sandığa gitmek isterdim. Şimdi bölmek ve bölünmek için gideceğim. Çok üzülüyorum.
