Yıl biterken...

Düşünüyorum, 2009’un en önemli olayı neydi diye.
Karar veremiyorum.
O kadar fazla şok haber yaşamışız ki, birini diğerinden daha önemsiz bulamıyorum.
Korku filmi gibi geçen koca bir yıl.
Ve esrarengiz bir ülke.
*
Statüko’nun değişeceği muhakkak.
Büyük bölümü değişti bile.
Nasıl ki e-muhtıra gibi, postmodern darbe gibi, demokratik açılım gibi eksantrik yöntemler gelişiyor, rejim değişikliğine varan köktendevrimler bile sessizce yerleşecektir.
Neydi o?
- “Sindire sindire...”
- “Hazmettire hazmettire...”
Gayet açık manâsı.
Bir adım sonrası da zaten:
- Kanıksaya kanıksaya.
*
Yâni, hızlı bir çark dönüyor.
Bu tempoya adım uyduracağız.
Zira demokrasinin balans ayarı, tanklarla yapılmıyor artık... Devlet sırrı için casus gerekmiyor... PTT nasıl tedavülden kalktıysa, İETT nasıl taca çıktıysa, günlük hayatımızın bütün kimyası değişmiştir. İhtilal yapmak için TRT’yi ele geçirmek yeterli mi şimdi? Hayır, silahsız kuvvetler pek yaman.
*
Her neyse...
Yılın en önemli olayını bulamıyorum.
Ne yazık.
Hep de kötü haberleri taramışım. Birbirinden beter.
Yahu, hiç mi iyi günümüz olmadı?
Kaza, bela, ölüm terör, gözyaşı, hiddet, şiddet ve de kriz... Hep böyle mi geçti yıl?
Bu bizimki ne biçim meslek birader... Felâket tellalı gibiyiz.