Giriş
Mutlaka bir bilanço çıkarırız. Neler yaşamıştık diye. - Mühim olaylar? Hangi birini sayayım? 2013’te o kadar çok şey oldu ki, hiçbir listeye sığdıramam. Şimdi de 2014 çok zor bir yıl olacak deniyor. Biz hiç kolay yıl görmedik ki.
[[HAFTAYA]]
Yine de önümüze bakalım. “Nedir 2014’ten beklediğin” diye sorarsanız, tek şey beklerim: Adalet. Daha doğrusu, adalete inancın geri gelmesi. Adalet’ten kastım, sadece adliye koridorları değil. Sadece mahkeme salonları değil. Siyasette, ticarette, rekabette adalet. Sanatta, sporda, vergide, cezada ve ödülde adalet. Yarışta adalet. Kavgada bile adalet. Çaresi de ciddiyet. Önce ciddiyet. Gerisi kolay.
İnsanlarda “benim hakkım asla yenmez” duygusu hakim olmadıkça, ister başkanlık sistemi gelsin, ister muhtarlık sistemi, ister dikta gelsin, ister padişahlık... Trafikte bile adalet yoksa - çünkü ciddiyet yoksa - köprüleri, barajları, otoyolları ne yapayım? Alın hepsi sizin olsun. Ben tek şey istiyorum: Hakkımın korunması. En büyük servet bu... Haksızlığa uğramamak. Asla uğramayacağına inanmak. “Burası Türkiye abicim”. İşte, tedavülden kalkması gereken laf... Ne demek burası Türkiye? Yani her şey olabilir. Nasıl bir duygu bu? Ne azap verici bir duygu? 2014, bizi inşallah bu duygudan kurtarsın. Gerisi mühim değil.
