Giriş
Yıllarca herkes onun gibi olmaya çalıştı. O ne yapsa, röportaj yaptıklarıyla hangi pozu verse, hangi zihin açıcı soruları sorsa taklitleri de çoğaldı. Ama asla hiçbiri Ayşe Arman gibi olamadı neden mi? Çünkü onun aklı sadece kendisi için çalışmıyordu. Onun yaptıkları, yazdıkları sadece sosyal medya popülerliği için, sadece benim röportajlarım okunsun diye değildi.
En son L’Occitane’ın davetiyesi gelince aklıma düştü bir Ayşe Arman yazısı yazmak. Marka onun iyilik için yaptığı ve geliri sadece sosyal sorumluluk için harcanabilecek Sakajewa kolyelerini satma kararı almış ve kolyenin tüm gelirini Unicef’e bağışlayacak.
Ayşe Arman bu işten tek kuruş kazanmıyor ama toplum kalkınsın, iyilik hareketi çığ gibi çoğalsın diye Hindistan’daki evinde oturup deliler gibi kolye yapmaya devam ediyor. Burada önemli olan kolye değil elbette. Kolye iyilik için kullanılan bir araç sadece. Bu cep telefonu kılıfı da olabilirdi, bir küpe ya da çanta da.
Nasıl deli bir akıldır, nasıl bitmek tükenmek bilmeyen bir enerjidir ki, nefes aldığı her dakikayı, ailesine, işine ve sosyal sorumluluğa aynı anda gömebiliyor. Bir yanım hep yanında olup ona destek vereyim istiyor, bir yanım o kolyelerden hemen bir tane satın almak istiyor. Sanırım Ayşe Arman’ın tek başına iyilik için dernekleşmesinin zamanı da geldi. Tek başına yaptıklarıyla bile bir sürü iyi çalıştığını düşünen vakıftan daha çok emek harcarken hayata, kendi gibi dürüst, çalışkan, zehir gibi insanları çevresine toplarsa yapabileceklerini hayal bile edemiyorum.
L’Occitane’da bravo doğrusu. Yıllardır markalar taşın altına elini koymanın, topluma her yönden faydalı olmanın bir yolunu bulmalılar diyorum. Markayı doğallığından ötürü zaten seviyordum şimdi alkışlıyorum da. Ne kadar çok insana değerlerse o kadar biliyorlar her kolye satışında bir yüreği ısıtacaklarını.
Güneşi arayan kafalarımız
Her ülkenin kahramanları vardır. Benim iyilik kahramanlarımdan biri Ayşe Arman. Daha önce dokunduğu binlerce hayatı saymıyorum bile. Gözüm gelecekte. Yapabileceklerini düşündükçe ona ne kadar destek versek, aynı yolda yürümeye çalışsak az diyorum.
Bizim onun gibi insanlara ihtiyacımız var, güneşi arayan bulamayınca içine kapanan ayçiçekleri gibiyiz. Güzeli, doğruyu görünce elimizdeki her şeyi bırakıp kafamızı dikçe kaldırıp, destek vermeye de hazırız.
Kültürel kodlarımız burada devreye giriyor ve kolektif hafızamız kuşaklar boyunca gelişerek iyiliğin peşinden gitmemizi bize öğütlüyor. Dışarıdan çok ketum görünüp kimsenin bilmediği bir iyilik kahramanı olabilir misiniz? O zaman hep beraber Sakajewa kolyesi takmaya da hazırsınız demek ki…
