İnternet yoksa hayat yok, bu yeni bir dünya!

Sokakta genelde bir seçim heyecanı görünmüyor. İnsanlar kendi aralarında siyaset konuşuyor ama siyaset yapma biçimi de değişti. Öyle sokağa taşan bir şey yok. Biraz da baskıdan. Egemen çok güçlü ve acımasız. ‘Seni ölesiye seviyorum ve vazgeçmiyorum’ dan farklı bir şeyi biraz yüksek sesle söylerseniz başınıza ne geleceğini az çok biliyorsunuz. İşinizi kaybetmek en hafifi. Gözaltı ve tutuklanmak da sıradan.

Sınavlar başladı. Öğrenciler hâlâ içerde. Oysa çok sıradan ve hep yaşadığımız cinsten bir karşıt görüş itiş kakışıydı yaşanan. Boğaziçi’ni kastediyorum. Ve hâlâ yenilerini almaya devam ediyor polis. 18 yaşına seçilme hakkı tanındı diye göstermelik bazı güç simgelerinin çocukları vekil olma yolunda öne alınırken bazı siyasete karışan öğrenci gençlerin de eğitim hakkı elinden alınıyor. Bu ortamda seçim heyecanı nasıl olsun ki eşitlik yok. Bir aday, aslı çıkmamış iddialarla, kaçma şüphesi var diye hâlâ cezaevinde tutuluyor, muhalif adayların kampanyaları TRT’de gösterilmiyor.

Medyada digital dönemi

Yazı ilk neden icat edilmişti bilir misiniz? İnsanlık tarihinde ilk devrim, avcı toplayıcılıktan tarıma geçiştir. İnsan meyve toplamaktan buğday arpa ekmeye başlayınca yazmak gerekti. Çünkü ticaret de başladı. Ne kadar ekti, ne kadar verdi not almak. Taşa yazdı önce. Sanayi devriminde matbaa çıktı. Yazdıklarını çoğaltmak ve dağıtmak gerekti çünkü. Kitaplar, gazeteler basıldı. Şimdiki ileri teknoloji devriminde, internet çağında kağıt ve digital rekabeti var. İnsanların haber alma ihtiyacı sürüyor ama kağıda basılı olana artık zor ulaşılıyor.

Oysa internet bir tık uzakta. İnsanlar ellerinde akıllı cep telefonları, gözlerini ve kulaklarını bir saniye bile internette dolaşan dünyadan ayırmadan, haberdar olmak istiyor. Artık herkes hem alıcı, hem verici bu dünyada. Herkes hem haber üretici, hem haber tüketici. İnternette dönen videoların çoğu amatör haberciler tarafından çekiliyor. Hatta insana bile ihtiyaç yok. Polis adliye haberlerinin kaynağı, her köşe başında duran güvenlik kameraları! Sar geriye, göster haberi! Gir internete siyaset de orada, magazinin dibi de, dinin kuralı da, kedi de köpek de, kavga da, aşk da. Bakkala gidiyorsun, gazete yok. Satmıyor! Satanı buluyorsun, senin okuduğunu satmıyor. Zaten senin okuduğun da pek kalmadı ya.

İnternete giriyorsun, sokaktan daha heyecanlı? Biri bir cümle yazmış, yüz kişi yorum yapmış. Göklere çıkaran da var, küfreden de. Sanal bir dünyada mı yaşıyoruz? Bundan daha canlısı nasıl olabilir, olsa olsa biraz kirli, biraz düzenbaz, biraz yalan dolan. Yazılı olan, ekranda gösterilen, çarpıtılan yalan dolan değil mi?

Yıllar önce, akademik dünyada var iken, çalışma konularım haberin manipülasyonu, yani çarpıtılanı idi. İzin vermediler. Gazetecilik yaptığım yıllar boyunca da hep bu konuya değinmeye çalıştım, ama orada da dokunanı yakıyor. Kadınlar yüzde 5 Ya kadınlar? Onlara yine sen seçmen ol yeter denildi. Katolik kilisesinin rahibelerine reva görüldüğü gibi, sen çalış, yerleri süpür, dua et, vaazları ben veririm.

Yıllarca eşitlik için çalışan kadınların öfkesi bundan. Bianet haber sitesinin listeler üzerindeki tespitlerine bakın: Bütün partilerin 4200 milletvekili adayı içinde 3 bin 269 erkek adaya karşı sadece 931 kadın aday var. Onların da sadece yüzde 5’i ilk sıradan aday gösterildi.

SON SÖZ GENÇLERDE

Seçim haberleri iki ayrı dünyada yayılıyor: klasik medya, yani gazeteler ve televizyon. Ve internet medyası. Halkın kendi medyası. İşte asıl heyecan fırtınası bu ikincisinde yaşanıyor. Sokağa bayrak asmakla değil, twitterda yazmakla yapılıyor artık kampanya. Diyeceksiniz ki A partisinin seçmeni, yaşlı, kırsal kesimden ve eğitimi düşük. Çoğu internet kullanmıyor, cep telefonu akıllı değil, istese de giremiyor. Zaten torununun bilgisayarından face’e girip fotoğraf paylaşmak yetiyor. Hep aynı kanalı seyrediyor, aynı kişiyi dinliyor. Kasabada yaşıyor, haber kaynağı muhtar. Bir de cumada imamı dinliyor. Gençler? Onlar yalı çapkını gibi internet çapkını. İnternete muhabbet ve geyik için giriyor. Öyle mi? Bu seçim, gençlerin söz söyleyeceği seçimdir. Gençler sandığa giderse, gençler oyunu kullanırsa o kadar çok şey değişecek ki. Onlar sadece geyik yapmıyor, her konuda geziniyor. Kampanya yürüten Cumhurbaşkanı adaylarına ve siyasetçilere tavsiyem, sosyal medyayı bolca kullanmaları. Hem sesleri kısılmaz, hem gençlere ulaşır, sandığa gitmeye heveslendirirler. Bir de kayıp nesil var ki, hem cahil, hem de sesi fazla çıkıyor, dişini de fırçalamıyor. Onlar zaten gidici!