Giriş
Kılıçdaroğlu, şurada haklı: İktidar olabilmek için, önce parti içinde iktidar olmak lâzım. Davul onda, tokmak başkasında... Mümkün mü?
Bir hedefi daha var, besbelli:
Partiyi statükoculuktan kurtarmak istiyor. Yeni CHP’den kastı herhalde bu.
Yâni, kendini yenilemiş bir CHP.
***
Bu bir tercihtir.
Ya mevcut seçmeninizle yetinip partiyi aynen muhafaza edeceksiniz, ya da başka pazarlara el atıp yeni seçmenlere açılacaksınız. Bunun için pozisyon değiştirmek gerekecekse değiştireceksiniz.
Haa... Dimyat’a pirince giderken evdeki bulgurdan olmak da var.
[[HAFTAYA]]
Elbette var.
Riski göze alacaksınız.
***
Yeni CHP-Eski CHP.
Hayır.
Burada kelimeye takılmamak lâzım. Siyasette öyle “eski”ler vardır ki, hiç eskimemiştir... Öyle de “yeni”ler vardır ki belki hiç yenilikçi değildir. Ölçüyü iyi koymak lâzım.
Herhalde en iyisi, tecrübe’yle dinamizm’in koalisyonudur. Zira parti, asla hafızasını kaybetmemeli. Ve tabii, Ecevit’in 8 yıl Başkanlık yaptığı CHP’ye, Baykal’ın 18 yıl Başkanlık yaptığı da unutulmamalı.
Nasıl derler ona?
Ahde vefa mıydı, neydi?
