Beste Açar: 'Her ölüm bir mezuniyettir' derdi babam, onsuz olmak bile çok güzel

Zaman ne çabuk geçiyor. Babanın gidişiyle nasıl baş ettin?

İlk yıl babamın gidişini kabullenmekle geçti. Sonrasında şu anda eğitmen olduğum ve Türkiye’nin her yerinde seminerler verdiğim Access Consciousness’la tanıştım. Altı yılım, Access Consciousness sınıflarıyla yaşadığım hayatın içinde kim olduğumu fark etmek ve değişimini istediğim her alan üzerinde çalışarak geçti. Bu güne kadar içimde saklanmış mucize bir benle tanıştım. Herkes, yüzde 100 kendi olmaya izin verebilseydi dünya muhteşem olurdu.

İLK NEFESİMİN YARISINA SAHİP OLAN BABAMIN SON NEFESİNE TANIKLIK ETMEK TARİFSİZDİ

Onsuz olmayı nasıl tanımlıyorsun?

“Her ölüm bir mezuniyettir” derdi babam. Onsuz olmak bile çok güzel. Bıraktığı eserleri ve muhteşem sesini her gün istediğim her an duyabiliyor olmanın güzelliği tarifsiz. Yapmayı istediği her şeyi yaptı bu hayatta. 3 Nisan 2015 Cuma sabahı saat 07.08’de yuvaya döndü. Elleri ellerimde 12 saat geçirdiğim; en uzun, en özel dokunuştu. İlk nefesimin yarısına sahip olan babamın son nefesine tanıklık etmek tarifsizdi.

‘DOĞRU VE YANLIŞIN ÖTESİNDEKİ BAHÇEDE BULUŞALIM MI BABACIĞIM?’

Bugün hayatta olsaydı ona ne söylerdin?

Hayatta olsaydı babama “Doğru ve yanlışın ötesindeki bahçede buluşalım mı babacığım?” derdim. Mevlânâ’nın en sevdiğim sözlerinden. Mükemmel olmak için kendinden verdiği ödünleri öyle iyi biliyorum ki… Bir gün bile olsa o bahçede babamla oyun oynamak isterdim.

Babanla ilgili neleri telafi etmek isterdin?

Şu anda karşımda olsaydı; bir şeyleri telafi etmekle vakit kaybetmeyi hiç istemezdim. Sonsuz varlığımla ve anın muhteşem dansıyla ona sarılıp sevgimi, özlemimi ve minnettarlığımın enerjisini akıtırdım.

BABAM SIRF GİTAR ÇALIP ÇARKI SÖYLEDİĞİ İÇİN DEDEM ONU SİLAHIYLA KOVALAMIŞ

Bazı babalar kız çocuklarının ilk aşkı, ilk kahramanıdır. Babanla ilişkiniz nasıldı?

Babam benim için otoriteydi. Asker bir babanın oğlu olarak çok fazla şehir değiştirerek yaşamış. Babası müzik yapmasına karşı çıktığından zor zamanlar geçirmiş. Dedem, sırf gitar çalıp şarkı söylüyor diye babamı silahıyla kovalamış. Babam, disiplinli ve kendi doğrularının dışında hiçbir durumu kabullenmeyen biriydi ama her şeyin ötesinde beni çok büyük bir aşkla sevdiğini biliyordum.

KOLAY BİR ÇOCUKLUK GEÇİRMEDİM

Nasıl bir çocukluk geçirdin?

Çok kolay bir çocukluk geçirmedim ama kötü sandığımız her şey bizim için çok büyük hediye aslında. Yaşadıklarınızı ve yaşanmışlıklarınızı şikayet, kurbanlık ve yargı alanının ötesinden görmeye başladığınızda her şeyin o zamanki size hizmet ettiğini anlayabiliyorsunuz. O yaşanmışlıklar güzel bir yatırım oldu bana. Çocukluğumda, babamla pazar günleri maç seyrederken balık yemeyi çok özlüyorum. Babamla futbol bile oynardık.

İÇİMDEKİ KIRGINLIKLARI VE ÖFKEYİ DENİZE ATTIM

Babanız hayattayken İpek Açar Kömürcü’yle sizin deyiminizle kardeşten öteydiniz ama babanızın vefatından sonra bu durum birden değişti. Daha babanızın 40’ı çıkmadan davalar başladı. Şimdi aranız nasıl?

İçimdeki kırgınlıkları ve öfkelerimi denize attım. İpek, çok sevdiğim, her şeyimi paylaştığım, en iyi arkadaşımdı. 2015 benim için kötü bir yıldı. Şubatta babaannemi, nisanda babamı, mayısta halamı, ağustosta dedemi ve eylülde dayımı kaybetmiştim. Bu ölüm haberleriyle kalbim parçalanıyordu. O zamanki beni, çocuksu Beste yönetiyordu. Aslında hakkımı aramak için yanlış bir zamandı. Her şey olması gerektiği gibi oldu ve avukatlarımız aracılığıyla imzalanan protokollerle haklarımız paylaştırıldı.

İçinizde hiç burukluk kalmadı mı?

Önce kendimi affettim. Kendime yaşattığım kötü anlar için meditasyonlarımda kendimden özür diledim. Karşınızdaki kişileri affettiğinizde büyük bir hafiflik oluyor. “Ne olduğunu biliyorum, haklılığımı ispat etmeye ihtiyacım yok çünkü her şeye gönüllüyüm” dediğinizde gücünüzü elinize alıyorsunuz.

HER SORUN KENDİ ÇÖZÜMÜYLE DOĞAR

Peki, aranızda miras meselesi ne oldu?

Aramızda halledilemeyen hiç bir şey yok. Her sorun kendi çözümüyle beraber doğar. O dönemde bunu bildiğimizi unutup tekrar hatırlayabilmek için onları yaşamamamız gerekiyormuş. ‘Keşke’lerin üzerini çizeli çok uzun zaman oldu. Artık bir sürü iyi kilerim var.

BABAMIN ŞARKI HAKLARI KARDEŞİM ASLI GÖNÜL, İPEK VE BENİM ARAMDA PAYLAŞTIRILDI

Babanızın şarkılarının hakları şimdi kimde?

Şarkı hakları; kız kardeşim Aslı Gönül, İpek ve benim aramda olması gerektiği gibi paylaştırıldı. Elde edilen gelirlerin 8/8 diye bir oranı var miras paylaşımlarında. Her şeyin; 3/8’i benim, 3/8’i kız kardeşim Aslı Gönül’ün ve 2/8’i İpek’in. Babamın eserleriyle ilgili bir talep geldiğinde avukatlarımız gerekli prosedürleri babam yaşadığında nasıl oluyorsa öyle yerine getiriyor. Asıl olan babamın ruhunun huzur içinde olmasıdır. Dünyevi olan şeylerin bir önemi yok. Babam yanında sadece ruhunu götürebildi.

BABAMIN RUHUNUN BİR PARÇASI OĞLUM RÜZGAR’DA YAŞIYOR

İki oğlun da Kayahan'dan izler taşıyor. Büyük oğlun Oben, müzik tutkunu; küçük oğlun Rüzgar ise neredeyse dedesinin kopyası gibiymiş. Doğru mu?

Oben konservatuarda müzik teknolojileri bölümünde okuyor. Müziğin mutfak tarafında olmayı seçti. Çok akıllı ve başarılı bir çocuk. Rüzgar gerçekten dedesinin kopyası. Babamın ruhunun bir parçası Rüzgar’da hâlâ yaşıyor. Zaten aralarında büyük bir sevgi, bağlılık ve aşk vardı.

ÇOCUKLUĞUMDA ALDIĞIM BİR KARARLA MÜZİSYEN OLMAKTAN UZAK DURDUM ÇÜNKÜ…

Müzisyen olmak istemedin mi?

Konservatuar bale bölümü mezunuyum. Babam, işinde ilerleyebilmek için annemle beni Ankara’da bırakıp İstanbul’a gelmişti. Küçük Beste buna çok üzülmüştü. Çocukluğumda aldığım bir kararla müzisyen olmaktan uzak durdum çünkü “Müzik yaparsam ailemden uzak kalırım, çocuklarımı ihmal ederim, üzülürler” diye düşündüm.

Sizce Kayahan gibi isimlerin yeri neden doldurulamıyor?

Onların öncelikleri müzikti ve gerçekten aşık oldukları işi yapıyorlardı. Şimdi, Türkiye’deki müzik sektöründe ‘mış gibi’ dünyası var.

NİLÜFER’LE İLİŞKİMİZ HİÇBİR ZAMAN BOZULMADI

Peki ya Nilüfer’le aranız nasıl?

Nilüfer Abla, hayatımda nerede ve nasılsa hep aynı yerde durdu. İlişkimiz hiçbir zaman bozulmadı.