Günümüz şartlarında her şey değişti… Kadınlar artık aktif bir şekilde çalışma hayatındalar ancak giderler maalesef ki eskiye göre daha yüksek. Bu noktada da her doğum yapan kadın ücretsiz izne ayrılamıyor ve kısa süre zarfında çalışma hayatına dönmek zorunda kalıyorlar. Her işyerinde bakım evi olmadığı için bakıcı maliyetleri gelirlerimizin büyük bir bölümü demek oluyor ve büyüklerden destek istemek zorunda kalıyoruz… Bunu isterken hem yaşları gereği onları yorma kısmı, hem sizin kurallarınız, duyarlılıklarınız, sınırlarınız ile onlarınkiler arasında fark olunca; güven sorunu, mahcubiyet, aklın sürekli bebekte kalması gibi iç içe geçmiş, karmaşık duygular yığınının içerisine giriyoruz. Klinik Nöropsikoloji Uzmanı İlkgün Demir, bebeğini size emanet eden anne ve babayla aranızdaki ilişkinin daha iyi, daha sağlıklı olabilmesi için çözüm önerilerini paylaştı:

ÇATIŞMA YAŞAMAYIN

Bu konuda büyüklerimizde genel anlamda ilk dikkatimizi çeken şey kendi çocuklarını yetiştirirken müsaade etmedikleri şeylere, torunları söz konusu olduğunda izin vermeleri… Bu da ilk bakım veren anne ve dolaylı bakım veren büyüklerimiz arasında bir çatışmaya yol açabiliyor.

BEBEĞİN BİR ANNE BABASI OLDUĞUNU UNUTMAYIN

Burada öncelikle aile büyüklerinin "Ben onun büyükannesi veya dedesiyim. Bu bebeğin bir annesi, bir babası var ve ben büyümesine, bakımına destek oluyorum, bu bebeğin tüm sorumluluğu annesi ve babasına aittir"demesi gerekiyor. Sizler sadece elinizden geldiğince destek gösterebilirsiniz. Bunun yanında çocukla ilgili anne ve babası tarafından alınan kararlara, giyimine, sağlıkla ilgili sürecine ve dikkat edilmesi gereken şeylere saygılı olmanız gerekir. Bir diğer yandan asla bebeğin yanında anne ve babasını eleştirmemelisiniz.

SÖYLEDİĞİNİZ SÖZLER ÇOCUĞUN GELECEĞİNE İZ BIRAKABİLİR

Zaten bebek, çalışmak zorunda kalan annesinden ayrılırken bir travma yaşar ve bu eleştiriler, ileri yaşlarda çocukta bir 'terk edilme' ve 'istenmiyorum' duygusuna yol açabilir. Elbette anne ve baba olmayı özlemiş olabilirsiniz, torununuzda çocuğunuzu görüyor olabilir ve hatta daha fazla seviyor olabilirsiniz. Sizin döneminizde yapılan bebek bakımına dair uygulamalar günümüzde değişmiş olabilir ya da gelininizin veya kızınızın anneliği sizinkinden farklı olabilir. Bebeğini bırakmış bir anneye karşı empati kurabilmek, onu anlamak ve ona yardımcı olduğunuzu hatırlayarak samimi bir destek gösterebilmek bu noktada önemlidir. Fakat bu demek değil ki verilen desteğin de hakkı verilmesin. Anneler ve babalar olarak bu değerli desteğe gönüllü olan büyüklerimizin de hakkını vermek, onları el üstünde tutmak, varsa sorunlarını şefkatli bir üslup ile konuşmak, talepleri açıklayıcı şekilde iletmek ve güven duymak zorundasınız.

Klinik Nöropsikoloji Bilim İnsanı İlkgün Demir