Giriş
Dine kalpten inanmayanlar tehlike oluşturur
Dine inananlara mümin, inkar edenlere kafir denir. Aslında bu ikisini belirlemek pek kolaydır. Bir de dine inandığını söyleyen, Müslüman gibi yaşayan ama buna kalpten inanmayan kimseler vardır ki; bunların oluşturduğu tehlike büyüktür.
İnançları bozuktur
Münafık, kaybolmak, eksilmek, geçmek ve tükenmek anlamındadır. Dinde ise kalbi ile inanmadığı halde inkarını saklayıp, dili ile inandığını söyleyerek mümin görünen kimseye denir. Yapmış olduğu bu davranış şekline ise nifak denir. İnanmadıkları halde inanmış görünürler ve inananların arasına nifak sokarlar. Kuran’da şöyle buyrulmuştur: “(Münafıklar), ‘Allah’a ve peygambere inandık ve itaat ettik’ derler. Sonra da onların bir kısmı bunun ardından yüz çevirirler. Hâlbuki onlar inanmış değillerdir.” (Nur, 47) Münafıklar Allah’a ve Peygambere inanmadıkları gibi müminlerle de dostlukta bulunmazlar.
İbadetleri bozuktur
İnanmadıkları şeyleri yerine getirdiklerinden dolayı ibadetleri zoraki yaparlar. Yapmış olduğu ibadetleri Allah’ın rızasını kazanmak için değil de insanlara gösteriş için yerine getirirler. Bu ise makbul olan bir davranış şekli değildir. “Münafıklar, Allah’ı aldatmaya çalışırlar. Allah da onların bu çabalarını başlarına geçirir. Onlar, namaza kalktıkları zaman tembel tembel kalkarlar, insanlara gösteriş yaparlar ve Allah’ı pek az anarlar.” (Tevbe, 68)
Ahlakları bozuktur
Münafıklar yalancıdır, yeminlerini her zaman kendilerine kalkan edinirler, insanları Allah yolunda olmalarını engellerler, gösterişlidirler ve sözlerini hep süslü göstermeye çalışırlar. Münafıklar kötülüğün yayılmasını arzu eder ve bunun için çalışmalarda bulunurlar, iyiliğin yayılmasına ise engel olurlar. Ayrıca cimridirler. Hayır yolunda harcama yapmadıkları gibi hayrada teşvikçi olmazlar. “Münafık erkekler ve münafık kadınlar birbirlerinin benzeridir. Kötülüğü emredip, iyiliği yasaklarlar, ellerini de sıkı tutarlar. Onlar Allah’ı unuttular; Allah da onları unuttu. Şüphesiz münafıklar, fasıkların ta kendileridir.” (Tevbe, 67)