Ece Uslu: Evliliği gereksiz buluyorum

Röportaj: Canan Danyıldız
Fotoğraf: Eray Akın

■ Çeşme’de sizi yakaladım!

Evet! Yıllardır çok kısa tatiller yapabiliyordum. Bu defa uzun, rahat bir tatil geçiriyorum.

■ Hayatınız nasıl gidiyor, mutlu musunuz?

Çok iyi gidiyor, mutluyum. Aralıksız çalıştım, dizinin biri bitti öteki başladı. TV işi olunca yıpratıcı oluyor. Sinema olursa yaparım. Ama bir süre dizi düşünmüyorum.

■ Yorulduğunuz için mi dizi setlerine ara verdiniz?

Sektörün durumu, çalışma şartları ortada. Uyku yok, yeme içme düzeni yok. 180 dakika. Uzun süre aynı stresi yaşayınca yıpranıyorsun. Artık 43’üme geliyorum. Bünyem kaldırmıyor. Şartlar iyileşene kadar dönmeyi düşünmüyorum.

■ Cesurca. Herkes bu kararı veremez. Birikiminiz var mı?

Herkes bu kararı verebilir. Uzun zamandır çalışıyorum, kendime göre birikimim var. Düşünsene, en son uzun soluklu işimde dört yıl boyunca Gaziantep’teydim. Otel odasında yaşadım! Zor... Arada tiyatro yapmak, kendini beslemek lazım.

■ Kararlarınızı kalbinizin sesine göre mi veririrsiniz?

Evet, içimden geldiği gibi davranıyorum. Bu beni doğru yere götürüyor. Çok şükür her zaman böyle oldu. Ama aklım ve kalbimin aynı yola gittiği de olur. Her şeyi severek yapmalıyım. Dibe vurup yukarı çıkarım

■ “Dibe vurunca çıkmayı bilirim” demişsiniz...

Evet. Herkesin kırılma noktaları, inişleri çıkışları var. Sıkıntıların sonunda feraha çıkarsın, değil mi?

■ Özeleştiri yapar mısınız?

Çok şükür yapabiliyorum! İnsanın kendiyle yüzleşmesi, kendini eleştirmesi çok zor. İnsan en çok kendine yalan söylüyor maalesef. Ancak kendine dürüst olunca ilerleyebiliyorsun.

■ Şöhretli olmak özgürlüğünüzü engelliyor mu?

Yoo. Çok rahat yürüyorum, istediğimi de yapıyorum. İnsanların bana yaklaşımı hoşuma gidiyor. Kendimi göstermek için bir yere gitmiyorum. Mutlu olduğum yerlerde olmayı tercih ediyorum. Tükenmişlik sendromu yaşamıyorum

■ Hep böyle sakin misiniz?

Bazen sakinim. Bazen de enerjim yüksek olur. Ruh halime, günüme göre değişir. Uyumlu bir karakterim ama kendime karşı zorumdur.

■ Anlamadım, nasıl?

Kendimi eleştiririm. Törpülediğim yanlarım vardır. Mükemmeliyetçilik tarafım beni çok zorlar.

■ Otokontrolünüz yüksek mi?

Otokontrolüm yok. Sadece bir yanlışı fark edince devam ettirmem. İşin doğru tarafına geçerim.

■ Tükenmişlik sendromuna girdiğiniz doğru mu?

Birileri bu haberi ortaya attı. Gördüğün gibi gayet iyiyim! Ayrıca, herkes o sendromu yaşayabilir.

■ Mesafeli bir yapınız var...

Bu yola iyi bir şeyler yapmak, oyuncu olmak için çıktım. Sanırım bununla ilgili.

ÇOCUK YAPMAKTAN VAZGEÇTİM

■ İmkan olsa hangi yıla dönerdiniz?

40 yaş çok güzel. Dönüp bakınca iyi ki yaşamışım; yapmışım diyorum.

■ 40’lı yaşlar ne kattı size, ne değişti?

Her şeye, özel hayata ve aile ilişkilerine farklı bakıyorsun. Güzel bir olgunluk dönemi.

■ İleriye dair hayalleriniz var mı?

Evet, bir çiftlik evi yapmak istiyorum. Her şeyimi kendim yetiştireyim, bir de eşeğim olsun istiyorum.

■ “Evlilik müessesini doğru bulmuyorum” diye bir açıklamanız oldu?

Evet, doğru. Çocuk yapmayacaksam niye evleneyim. İnsanlar niçin evleniyor? Bunlar toplumun direttiği şeyler. Evlenmek istersen evlenirsin ama aslında gereksiz olduğunu düşünüyorum. O da bir anlaşma sonuçta.


■ Evlilik aşkın büyüsünü bozabilir diye mi?

Hayır. Evlenmeyi iki kez düşündüm. Hatta birinde düğünden bir gün evvel vazgeçtim. Belki ileride evlenebilirim de, bilmiyorum. Ama çocuk olmadan evlenmek mantıksız geliyor.

■ Evlenmeden çocuk sahibi olur musunuz?

Hayır. Bunu çok düşündüm ama çocuğuma böyle bir bencillik yapamam.

■ Çocuk sahibi olmayı istiyor musunuz?

Çocukları çok seviyorum. Benden bir parçanın olmasını çok istiyordum ama bu yıl bu duygum kayboldu gitti. Zor bir sorumluluk. Ama aniden evlenip çocuk sahibi de olabilirim, belli olmaz.

■ Aşk var mı hayatınızda şu ara?

Şu an biri yok.

■ Güzel, başarılı bir kadınsınız. Neden bu zamana kadar evlenip çocuk sahibi olamadığınızı kendinize soruyor musunuz?

Kader demiyorum ama her şeyin sebebi vardır diyorum. Doğru insan karşıma çıkmıyorsa belki de benim kendimde çözmem gereken şeyler vardır. Ayrıca illa sevgilim olması da gerekmiyor. Bu durumdan mutsuz değilim.

KENDİNDEN BAŞKA KİMSEN YOK

■ Anne-babanız ayrılmış. Güzel bir çocukluğunuz oldu mu?

Güzel çocukluk geçirdim. 13 yaşındayken bizimkiler ayrıldı. Belki bana belli bir olgunluk katmıştır bu durum.

■ Siz anneyle kalmışsınız. Babanızın yokluğunu hissettiniz mi?

Gençken dönem dönem hissettim. Ama psikoloji ve kişisel gelişim kitaplarına çok meraklıyım. Zamanla öğrendim ki hepimiz aslında yalnızız, insanın kendinden başka kimsesi yok.

■ Babanız hayatta mı?

Evet, görüşüyoruz. Sorunumuz yok. Babama da anneme de benzediğim taraflar var.

■ En büyük destekçiniz kim?

Annem. Onunla birlikte büyüdük diyebilirim.

ÇIPLAKLIK TABUM YOK

■ Belli sınırlarınız var mı?

Lezbiyeni oynamam, çıplaklık bir yere kadar der misiniz? Bunun işle ilgili olduğunu düşünüyorum. Senaryoda çıplaklık vardır ama işe hizmet etmiyordur, onu kabul etmem. Ama ‘tabum’ diyemem. O işin öyle bir hikayesi vardır ki, onu yapmazsan olmaz, o zaman tabii ki yaparım. Hayatta oynamam dediğim bir rol yok.

ERGENLİĞİM FIRTINALI GEÇTİ

■ Kaprisli bir kadın mısınız?

Yoo, hiç duydun mu? İşe bile yemeğimi evden getiriyorum.

■ En fırtınalı zamanlarınız hangi dönemdi?

Ergenliğim, 13-15 yaşlarım. İzmir-İstanbul arasında bir annemin bir babamın yanına gidip geldim. O süreç çok zordu. Sonra uyum sağladım.

■ En zor taraflarınız ne?

Tezcanlılığım, mükemmeliyetçiliğim, düzenli olmam... Yapmak istemediğim bir şeye zorlanırsam öfkelenebilirim. Öte yandan komik bir kadın olduğumu söylerler. İnsanları severim, uyumluyum da.

■ En çok neye sinirlenirsiniz?

Başkalarının hayatlarına saygı duyulmamasına. Herkesi ve her şeyi olduğu gibi kabul etmek gerek.

■ Çılgın mısınız, mesela bungee jumping yapar mısınız?

Yoo! Hayatta... En çok istediğim şeylerden biri ama asla yapamam! Yükseklik korkum var. Çocukken daha cesurdum.