İlişkide yalnız hissetmemek için ne yapılmalı?

Yapılan araştırmalar, her 6 çiftten birinin kendini ilişkide yalnız hissettiğini ortaya çıkardı. Uzmanlara göre, kadınlar yalnızlığa erkeklerden daha duyarlı. Sosyal medyada 2 saatten fazla zaman geçirmek ise ilişkilerdeki yalnızlık hissini artırıyor. İlişkilerdeki yalnızlığı önlemek için yapmanız gereken bazı şeyler var. Gelin birlikte birlikte öğrenelim... Psikiyatri Uzmanı Prof. Dr. Gül Eryılmaz, ilişkilerdeki yalnızlığa ilişkin değerlendirmede bulundu.İçerisinde bulunduğumuz bilgi çağında dijital ortamlara ve haber kaynaklarına ulaşımın fazlasıyla artmasına karşın ironik bir şekilde yalnızlık da artmış durumda. İlişkilerde yalnızlığa kadınların daha duyarlı olduğunu ifade eden Prof. Dr. Gül Eryılmaz, “Her altı çiftten bir tanesinde yalnızlık hissi olduğu istatistiklerde görülmektedir. Bu his yönetilmediği zaman da ilişkiye zarar verecek hale gelebiliyor. Böylelikle kişinin psikolojisine iyi gelmeyen bir durum ortaya çıkıyor. Özellikle kadınların buna daha yatkın olduğu çalışmalarda gözükmektedir. Yani, kadınlar yalnızlığa erkeklerden daha duyarlılar.” dedi. Özellikle sosyal medyanın bu kadar aktif kullanıldığı bir dönemde yalnızlığın da bu kadar ortaya çıkması insanı şaşırtmıyor. Sosyal medyada kurulan ilişkiler ‘mış’ gibi ilişkiler ve bu ilişkiler, gerçekte olan ilişkiden daha farklı etki ediyor. Beyin buna alışırsa, gerçekten çıkma, fanteziye kayma, dolayısıyla da yalnızlık ortaya çıkabiliyor. Böylelikle de gerçek ilişkileri kaybetmeye sebep olabiliyor. 1- FARKINDA OLUNİlk olarak farkındalık. Farkında olmak gerekiyor. Bunun evrensel bir şey olduğunu bilmek gerekiyor. Bu sadece o kişilerin başına gelmiyor ve yaşanılabilmesi muhtemel bir şey. Ama daha sonrasında bunu çözmek için araştırmaya girmek gerekiyor. Bu konuda sadece düşünmek bile iyilik katıyor, bir farkındalık sağlıyor. Bir diğer önerim ise duyguları konuşmayı öğrenmek. Ailelerde de anne babalar duygularını göstermiyor, küsüyorlarsa, bir sorun çözme mekanizması uzaklaşma üzerinde oluyorsa ergenler de bunun üzerinden dünyayı böyle yorumluyor ve küsmeye, duygularını konuşmamaya başlıyorlar. Yapılan şeyler, bir sonraki jenerasyonu da etkiliyor. Hem genetik hem davranışı öğrenmeyle ilgili aktarım oluyor. Bunu değiştirmek sizin elinizde. Duyguları konuşmak zor ama öğrenilen bir şey. Yalnız başınıza yapamıyor iseniz destek de alabilirsiniz. 2014’te önemli bir hayvan deneyi yapılıyor. Fareyi bir süre izole, yani yalnız bırakıyorlar. Bir süre sonra beynindeki hücrelerde bir değişimi mikroskobik olarak görüyorlar. Daha sonrasında fareyi sosyal ortamına geri gönderiyorlar. Bir müddet sonra nörona tekrar bakıyorlar ve radyolojik bulgularda nöronda bu değişimin gittiğini görüyorlar. Yani nöron hücresi bile değişebiliyor, yalnızlığa biyolojik bir yanıt veriyor. O fare izole ortamında kalsa ve orada üreseydi bir sonraki nesle de yalnızlığı geçecekti. Beyin kendini değiştirebiliyor. İzole ortamdan ağların olduğu, kolektif ortama geçmek gerekiyor.