Bu hayvanları çok sevdiğini ve anneleri gibi ilgilendiğini anlatan Hastekkeşino, şöyle konuştu:
Hayvanlarla ilgilenmeyi çok seviyorum, burası bana terapi gibi geliyor. Sabah ilk iş temizliklerini yapıyoruz. Sonra sularını ve yemeklerini veriyoruz. Engelli hayvanlarımız var, onlarla özel olarak ilgileniyoruz. Gün içinde ziyaretçiler geliyor, onlarla da ilgileniyoruz, köpekleri sahiplenmelerinde görev alıyoruz. Sahiplendirirken aklımız kalıyor zaman zaman, sahiplenen kişiye de gerekenleri söylüyoruz. Tabii ki; bir yuvaları olacağı için seviniyoruz. Ziyaretçiler bizleri görünce şaşırıyor, ’Korkmuyor musunuz’ diyorlar. İlk başlarda zorluklar yaşadım ama sonra anladım onların dillerini. Felçli dostlarımız var burada, onlar sularını içemiyor, yemeklerini kendileri yiyemiyor. Burada çalışma arkadaşım var onunla beraber bu hayvanları kaldırıyoruz, sularını içiriyoruz, yemeklerini yediriyoruz.