Giriş
Mutfağı ve kültürüyle bambaşka bir kent
Mersin gezimiz Tarsus’la başladı. Mersin Büyükşehir Belediye Başkanı Burhanettin Kocamaz, Tarsus Belediye Başkanı’yken Çanakkale Gazisi Nusret Mayın Gemisi’ni Akdeniz’in derin sularından çıkarıp, Tarsus’ta bir müze gemi yapılmasını sağladı.
RIZA SÖNMEZ
Nusret’i, St. Paul Kilisesi, St. Paul Kuyusu, Yedi Uyurlar Mağarası, Kırkkaşık Bedesteni ve Danyal Peygamber Makamı’nı geziyor, fırından yeni çıkmış ‘Tarsus gevreği’ ve ‘mamul’ alıyoruz. Tarsus mutfağında bulgurlu, tahinli yemekler ve bazı tatlılar Arap; zeytinyağlılar, sebze yemekleri ve ot yemekleri Girit, hamur işleri ise Hıristiyan kökenli Tarsuslulardan kalma lezzetlerdir. Şehir merkezinde de Mersin’e özel dana etinden yapılmış tantuni yiyoruz. Sahilde yüzlerce kedinin bakıldığı ‘Miyav Parkı’ ve hayvan barınağını gezip, ardından ‘cezerye’ alışverişi yapıyoruz. Melemez Köyü’ne gitme zamanı. Yeni adı İhsaniye olan, Girit göçmenlerinin yerleştiği köyde, yoğurtlu oğlak eti, stifno, zibez, fava, papules salatası, eftazimo ekmeği, çahirezin tadına bakıyoruz. Ancak balık isteyenler Narlıkuyu’ya gitsin. Üç Güzeller Mozaik Müzesi’ne göz atıp, karşısındaki lokantalardan birine girsin.
İNSAN ATLASI
1832’de köy olan Mersin, göçlerle çeşitli milletlerin birbirine karıştığı büyük bir şehir oldu. Akdeniz çanağındaki birçok millet Mersin’e yerleşip kaynaşmış ve zengin bir yeme, içme ve yaşam kültürü oluşturmuş. Hoşgörü ve saygı şehri Mersin, başka inançların eserlerini korumuş. Son 250 yılda ise yoksulluktan, depremden, doğa felaketlerinden, savaşlardan kaçan insanlara yurt olmuş. Bu göçlerle Mersin’in kültürü ve mutfağı olağanüstü zenginleşmiş. Uzun lafın kısası, Mersinliler bugün birlikte yaşam ve anlayış kültürü üretti. Mersin’de bu hoşgörülü ve zengin yaşama tanıklık etmek boynumuzun borcu. Belediyenin sokak hayvanlarının medeni koşullarda barınmasıyla ilgili çalışmalarını da coşkuyla alkışlıyoruz.
