Dolmabahçe Sarayı, yarım asır boyunca Osmanlı İmparatorluğu’nun en görkemli bayramlaşma törenlerine tanıklık etti. Ancak bunlardan hiçbiri, 31 Mart 1901’deki tören kadar hafızalarda iz bırakmadı. O yıllarda Kurban Bayramı’nın ilk günü ve devlet erkanı, Sultan II. Abdülhamid ile tebrikleşmek için Muayede Salonu’nda hazır bulunuyor. Ansızın derinden gelen bir uğultu ile kristal avize ve şamdanları beşik gibi sallamaya başlıyor. Deprem olduğunu anlayan paşalar, yaverler üniformalarına, apoletlerine bakmadan şaşkınlık içinde sağa sola kaçışıyor. Localardaki yabancı konukların ise odaklandığı tek nokta, padişahın kendisi ancak beklenenin olmadığı ifade ediliyor. Padişah, tahtın önünde ‘mıh’ gibi çakılmış vaziyette, etrafındakileri sükunete davet ederken görülüyor. Sultan Abdülhamid’in soğukkanlı tavrı, yurt içinde olduğu kadar yurt dışında da yankı uyandırıyor. Hatta Alman İmparatoru Wilhelm, saraya gönderdiği kutlama mesajında padişahın cesaretine şu sözlerle vurgu yapıyor: "Deprem felaketi esnasında gösterdiğiniz metanet ile hepimize örnek oldunuz. Bu tavrınızı tebrik ve takdir etmekten beni hiçbir şey alıkoyamaz” diyor.