Dilge Timoçin
https://twitter.com/dilgetimocin
Teşekkür edilen olmak ne güzel bir duyguymuş...

1999 genel seçimlerinden beri oy kullanıyorum. İlk seçimim sonrasında her seçimimi çalışarak geçirdim. Haber merkezi nöbetleri, haber sitesi güncellemeleri, kapalı devre yayınlar, yabancı medya mihmandarlığı derken hep ama hep çalıştım anlayacağınız. Ve kimse bana çalıştığım için teşekkür etmedi. Seçim sonuçlarına erken ulaşabilmem nedeniyle eş dosttan telefon aldım sadece.

Bu seçim ilk ‘sivil’ seçimim oldu anlayacağınız. Düştüğüm boşluğu tahmin edenleriniz olacaktır. “Yıllardır haberlerini yapıyorsun Dilge şaibeydi, hileydi, siyasilerin sandık başı yorumları, ünlüler nerede oy kullandı, ilk sonuçlar, nihai sonuçlar, resmi sonuçlar diye. Şimdi de boş durma dedim” kendime ve sandık gönüllüsü oldum.

Oy ve Ötesi işte bu noktada devreye girdi. Bu yazıyı okuyanlara anlatmama gerek olmadığını düşündüğüm bir oluşum. Bazılarınız için gönüllüler, bazılarınız için Geziciler, bazılarınız için Sorosçular... Benim içinse sandık başında olmamın en pratik yolu oldu.

Pratik diyorum çünkü Oy ve Ötesi hem seçim eğitimi konusunda çok titiz ve organizeydi. İnternet sitesindeki pratik bilgiler ve 3 Haziran’da İstanbul Abbasağa’daki toplantı ile kendi adıma tüm soru işaretlerini giderdiler. (Bu toplantı internetten canlı yayınlandı, diğer illerde de haftalardır eğitimlerin sürdüğünü belirtmem gerek) Sadece iki günde sandığa hazırdım. sandık başında uyulması gereken kurallar, oy kullanma sonrası izlenen prosedür, seçim sayım çizelgesi, tutanak, mazbata, seçim müşahidinin hakları ne varsa öğrendim desem yeridir. Oy ve Ötesi’nin işbirliği yaptığı partilerin sağladığı müşahit kartlarıyla da artık seçime hazırdım.

Seçimde İstanbul Zeytinburnu’nda müşahitlik yaptım. Görevli olduğum okulda 18 sandık ve altı gönüllü vardı. Esas sandığımız dışında iki sandıkla daha ilgilendik. Kendi adıma diyebileceğim hiçbir sıkıntı yaşamadığım. Zira seçim kurulundaki partililer de Oy ve Ötesi gönüllüleri konusunda eğitilmiş gibiydi. Kendimi tanıttığım ve taleplerimizi güzel bir üslupla sunduğum sürece, her konuda çok yardımcı oldular. Müşahit kartım LDP’ye aitti. Benim dışımda HDP, MHP ve AKP müşahitleri de görevlerinin başındaydı. Öğle yemeğimiz CHP organizasyonundandı, akşamüstü sandviçimizi HDP sağladı. Saatlerce aynı sandık başında durunca güzel bir sohbet oluştu aramızda. Sayıma geçtiğimizde kurulun karşısına okul sıralarını çekerek öğrenci gibi dizildik ve hep beraber saydık. İmzalı tutanağımızı aldık, çuvalımızı mühürledik.

Çuvalların İlçe Seçim Kurulu’na taşınması da sıkıntı olmadı zira yan binaydı ve okulla aynı bahçeyi paylaşıyordu. Sekiz gibi, arkadaşlarımın yanına seçim sonuçlarını izlemeye varmıştım ve o sonuçlar belli olmuştu bile. Ve o saatten beri telefondan ve özellikle sosyal medyadan teşekkür mesajları geliyor. İşte o teşekkür mesajları tüm yorgunluğa değiyor. Siyasilerden gazetecilere, ilkokul arkadaşlarımdan daha tanışamadığım yazarlara, ya da yolu bir şekilde benim sosyal medya hesabıma düşen insanlardan bir çok teşekkür mesajı aldım. Bu mesajlar bazen adıma bazen de Oy ve Ötesi adınaydı. Ama her teşekkürde daha bir gururlandım, çorbada tuzum olduğu için. Zira daha önce hiçbir seçimde, bana teşekkür eden olmamıştı.

Sandığına sahip çıkanlar bu seçimde çok iyi organize oldu. İş burada bitmiş değil. Gelecekteki her seçimde aynı hassasiyetle hareket etmek dileğiyle. Ve son bir not: tüm süreçte mesleğimi açıklamadım ya da kullanmadım.