'Sen gittin, ben büyümek zorunda kaldım...'

"Sen gittiğin gün kalp ağrısı ne demek anladım anne, hiçbir şey dindirmedi o acımı... Kimse senin gibi sarılmadı bana, 'Cerenim' demedi... Senin sevgin, senin şefkatinmiş beni ayakta tutan... Sen gittin ya anne; ben büyümek zorunda kaldım! Keşke hep yanımda olsaydın da ben çocuk olsaydım... Her gece saçlarımla oynayarak uyutsaydın beni...

Sana sarılsaydım, sımsıkı sarmalasaydın beni... Her 'anne' lafını duyduğumda canım yanıyor. Çünkü sensizlik benim canımı çok yakıyor anne... Sen benim sırdaşım, arkadaşım ama en önemlisi kıymetlimdin. Senden öğrendim her şeyi... Yemek yapmayı da, güçlü olmayı da, sevmeyi de, saymayı da... Tuttun elimden sımsıkı setlere götürdün beni, her arabaya bindiğimiz de senin dizinde uyudum ben...

Adım attığım her yer sen, nefes aldığım her an sensin annem... Bu Anneler Günü'nde yanında değilim ama biliyorum ki sen benim hep yanımdasın... Koruyup kolluyorsun beni. Bu anneler günü gelsin istemedim hiç, 'annem' diye sarılamadığım için sana... Yanaklarından öpüp 'güzeller güzeli annem' diyemediğim için. Bugün bir dükkana girdim tezgahtar bana 'siz annenize ne aldınız?' dedi. Ben sadece yutkundum anne, hiçbir şey söyleyemedim.

Her geçen gün daha da özlüyorum seni, paylaştığımız anları o kokunu. Sen üzülme diye ağlamayacağım anne. Yere düştüğümde sen tutuyordun elimden kaldırıyordun, şimdi yere düşmemeye çalışıyorum çünkü tek başıma kalkamam. Her 'annem' şarkısı çaldığında ağlardın, bana hep anneannemi anlatırdın. Bütün anlarında yanında olmasını çok isterdin, şimdi ben senin ne hissettiğini anlayabiliyorum anne! İçinde sana ait olan her şeyde kalbimin acısını hissedebiliyorum. Sen benim kraliçemdin, hep de öyle kalacaksın güzel gözlüm... Anneler Günü'n kutlu olsun dünyanın en güzel annesi..."